Recyclage-eieren
De chocoladefabrikanten zijn volop bezig de overgeschoten paaseieren te herwerken tot nieuwe lekkernijen. Zo hoort dat in een duurzame samenleving. Ze mogen zich de voortzetters van een heel oude recyclagetraditie noemen.
Nederlandse archeologen vonden onder een bouwwerf in Tilburg bruine voorwerpen van het formaat van een ganzenei, met bovenin een gaatje. Niet van chocolade, maar van klei, van rond 450 voor Christus – de tijd dat Pericles heerste over Athene en de Romeinen voor het eerst hun rechtsregels op schrift zetten. (Onder andere: ‘Beide partijen krijgen de voormiddag om hun dispuut uiteen te zetten; de rechter beslist uiterlijk tegen zonsondergang’. De Romeinen zagen de gerechtelijke achterstand al aankomen.)
De kleieieren waren smeltkroezen. Wikkel klei om metaalafval en leg in het vuur. Een beetje zoals we vroeger bij de scouts een smakelijke kippenbout bereidden zonder pan. Alleen wachtte je in dit geval niet tot de inhoud gebakken was, maar gesmolten. Vervolgens kon je het hersmolten brons of messing netjes uitgieten in een nieuwe mal.
Chocolademakers mogen zich de voortzetters van een heel oude traditie noemen
Welke voorwerpen recycleerden de oude Batavieren in hun eierkroezen? Er waren nog een paar kroezen heel, maar hun inhoud was al lang uitgegoten of weggeroest. Maar misschien hadden ze wel de vorm bewaard van het spul waar ze omheen gewikkeld waren? De archeologen gingen te rade bij de Technische Universiteit Delft, waar ze een speciale CTscanner hebben voor holle vaten die een stuk kleiner zijn dan een mens.
En jawel: de klei had om oude mantelspelden heen gezeten. Ook toen was er blijkbaar al mode, en ook toen ging die sneller dan kleren en accessoires konden verslijten. Dus: weg met die lelijke ouwe mantelspelden. ‘Maar wel op een ecologisch verantwoorde manier!’ Ik hoor het de oudHollandse hipsters zo zeggen.