CD&V verstrikt in eigen Arco-belofte
Belofte maakt schuld, zeker als je die belofte al ruim tien jaar volhoudt. Maar CD&V heeft in het dossier over Arco een belofte gemaakt waarvan ze de uitkomst niet zelf in de hand heeft.
BRUSSEL I ‘Dit had drie jaar geleden al moeten gebeuren’, klinkt het ietwat gefrustreerd bij CD&V. De contacten met de Europese Commissie om een sluitende oplossing voor Arco te vinden, draaien pas de jongste weken op een hoger toerental. Premier Charles Michel (MR) sprak er op de jongste Europese top nog Commissievoorzitter JeanClaude Juncker over aan.
Bij de Europese Commissie ligt een voor stel van oplossing op tafel. Een deel van het geld moet van staatsbank Belfius komen, uit de opbrengst van de beursgang of via een eenmalig dividend. De Belgische regering wacht op een antwoord van de Commissie, maar wanneer dat komt, is onduidelijk.
WetMajor
De christendemocraten zijn ervan overtuigd dat stevig lobbywerk bij de Commissie resultaat kan opleveren. Daarbij wordt altijd gewezen naar de manier waarop minister van Werk Kris Peeters (CD&V) met Europa een akkoord heeft kunnen bereiken over het behoud van de wetMajor voor de havenarbeiders. Met een commerciële geste van Belfius zou, volgens sommige specialisten, het groen licht van Europa makkelijker kunnen worden omzeild. Dat ligt dan weer bij Belfius moeilijk.
CD&V sleept de belofte om de Arcocoöperanten te vergoeden nu al tien jaar mee. In 2008 beloofde toenmalig premier Yves Leterme (CD&V) een waarborgregeling. Hij overtuigde zo Arco om geld te pompen in het noodlijdende Dexia. Maar de wettelijke regeling kwam er pas in 2011, op het ogenblik dat Dexia kapseisde. Tot de Europese Commissie in juli 2014 de regeling afschoot.
Toenmalig minister van Financiën Koen Geens (CD&V) slaagde er nog in om het dossier over te verkiezingen te tillen door de beslissing van de Commissie aan te vechten. Intussen is de waarborgregeling ook juridisch aan alle zijden aan flarden geschoten.
Sindsdien is het aanmodderen en zoeken naar een plan B. Bij de regeringsvorming in 2014 maakte CD&V al een eerste knieval door te aanvaarden dat de Arcocooperanten niet langer al hun geld zouden terugzien, maar slechts veertig procent van hun inleg. Alleen zo waren de NVA en Open VLD te overtuigen om een oplossing voor Arco in het regeerakkoord in te schrijven.
Zomerakkoord
Sindsdien stapelen de beloftes aan CD&V zich op. In zijn State of the Union in 2016 beloofde premier Michel een oplossing het jaar nadien. In het Zomerakkoord vorig jaar werd het akkoord bevestigd, maar het is er nog altijd niet. CD&V wacht, maar bij elke onderhandeling over een groot akkoord, speelt in het achterhoofd dat Arco nog niet geregeld is. ‘Het wordt tijd dat we niet telkens opnieuw een prijs moeten betalen voor Arco’, luidt het in CD&Vkringen.
Opnieuw is de druk van de ketel om snel een oplossing te vinden. CD&V heeft een oplossing voor Arco altijd gekoppeld aan de beursgang van Belfius. CD&Vvicepremier Kris Peeters herinnerde gisteren aan die belofte. Maar Belfiustopman Marc Raisière liet gisteren aan De Tijd weten dat een beursgang voor de zomer onhaalbaar is. Daardoor dreigt CD&V het dossier langer te moeten meeslepen, terwijl er in oktober gemeenteraadsverkiezingen zijn.
De vraag is of een juridisch sluitende oplossing met goedkeuring van de Europese Commissie gevonden kan worden. CD&V kan zich niet permitteren om met een halfbakken oplossing genoegen te nemen. Als de oplossing onder vuur komt te liggen, blijft Arco CD&V mogelijk achtervolgen tot de federale verkiezingen in 2019. Geen oplossing is ook geen optie, CD&V kan in dat geval wel de schuld bij de Europese Commissie leggen. Maar hoe geloofwaardig is dat voor een partij die jarenlang aan de Arcokar heeft getrokken?
Beursgang Belfius
Open VLD en de NVA dringen bovendien aan om de beursgang van Belfius los te koppelen van een oplossing voor Arco. Ze leggen de verantwoordelijkheid bij CD&V
‘Een deel van onze kiezers wil absoluut niet dat er een cent belastinggeld naar een oplossing voor Arco gaat, een ander deel vraagt dan weer een oplossing’
Een NVAbron
als de beursgang in het najaar eventueel onder een minder gunstig economisch gesternte plaatsvindt, of als Europa ons land aan de mouw trekt omdat de overheidsschuld niet daalt. De opbrengst van een beursgang kan naar de schuldafbouw gaan.
De NVA heeft zich met Open VLD altijd kritisch opgesteld tegenover een waarborgregeling voor Arco. Voor de NVA ligt dat niet zo simpel. Een deel van de NVAkiezers zijn Arcocoöperant. Dat kan moeilijk anders voor een partij die dertig procent van de kiezers bekoort. ‘Een deel van onze kiezers wil absoluut niet dat er een cent belastinggeld naar Arco gaat, maar een ander deel vraagt een oplossing’, klinkt het bij de partij.
De NVA blijft hameren op een aanzienlijke bijdrage van beweging.net in een oplossing en een zo klein mogelijke bijdrage van de belastingbetaler. De NVA borduurt consequent voort op de aanvallen die ze tijdens de regeringDi Rupo lanceerde tegen de christelijke arbeidersbeweging.