Knallen zonder boodschap
Far Cry 5 zou een game met politiek ontvlambare materie worden, maar uiteindelijk blijkt het kassucces veilig oppervlakkig, op wat verdoken spot met Trump na.
Een shootergame maken waarbij het de bedoeling is om een lap Amerikaanse grond te bevrijden van een gevaarlijke sekte met een voorliefde voor automatische wapens en christelijke waarden: je moet er als ontwikkelaar in het postCharlottesvilletijdperk stevig voor in je schoenen staan. Hoewel uiteindelijk blijkt dat de soep toch niet zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend.
Controverse alom bij de aankondiging van Far Cry 5 in mei vorig jaar. Vlak na de eerste kennismaking met Hope County, de fictieve provincie in de Amerikaanse staat Montana waar de actie plaatsvindt, verschijnt er online een petitie om het spel te boycotten. De klagers pikken het niet dat Amerikaanse christenen als schietschijven worden opgevoerd en zouden hun virtuele kogels bij voorkeur op andere bevolkingsgroepen richten. Satirisch bedoeld of niet, buiten de wil van Ubisoft om werd Far Cry 5 politiek ontvlambare materie.
Daar was in het originele draaiboek geen sprake van. Bij de start van de ontwikkeling in 2014 kon het team nooit hebben vermoed dat de thematiek vier jaar later brandend actueel zou worden. Ondanks de parallellen met het politieke klimaat in de VS probeerde Ubisoft vragen over de ide