Spleen

In de kinderkamer steken we voor onze zwangere vriendin drie commodes in elkaar. Ik sorteer de vijzen, hij zegt dat het probleem met mensen is dat ze hier zijn, daar willen zijn, daar uiteindelijk aankomen en dan weer hier zijn.

Wanneer de kasten klaar zijn om gevuld te worden met pampers en rompers, willen we naar daar. We zitten in strandstoelen op een terras, drinken wijn omdat we wijn hebben verdiend, praten over tapijten waar schapen voor gestorven zijn, de schaamteloze seksdrive van jack russels en gaan daarna elk naar onze daar.

Daar zit ik me voor het vensterglas onnoemlijk te vervelen. Ik wou ik dat ik drie hondjes was. Dan konden er twee samen spelen en kon ik me voor het vensterglas onnoemlijk blijven vervelen.