Een dorp van zekerheden
Het werd ons geleerd om binnen de lijntjes te blijven. Ook een bolletje moet mooi ingekleurd worden. Maar achter een gesloten gordijn durft een mens weleens buiten zijn grenzen te treden. Als voorzitter van een telbureau ontdekte ik de creatieve behoeftes van de mens met het rode potlood. Krachttermen en beschouwingen, maar vooral piemels en tieten zijn een geliefkoosd thema om de eigen stem ongeldig te maken. Ze pronken als primitieve kleurboektekeningen op de namen van iedereen die ervan overtuigd is een politieke meerwaarde te bieden in deze tijd. Ze waren een afleiding tussen het verorberen van lauwe sandwiches, slappe koffie en het tellen door.
Binnen de lijntjes blijven, gebeurt ook in mijn dorp. Je trouwt voor de kerk, je koestert liefde voor het Vlaamse land, je aanvaardt de omleidingen tijdens de zondagse koers, je blijft uit de buurt van een vinkenzetting, je toont je gezicht tijdens de jaarlijkse braderie en je pingelt op de rommelmarkt. Je groet de buren, je vraagt nooit hoe hoog hun salaris is, op wie ze zullen stemmen en je wipt nooit ongevraagd langs de achterdeur naar binnen. ’s Avonds laat je de rolluiken neer, naar binnen kijken is ongeoorloofd. Als het donker is blijven de deuren dicht.
Het is goed in mijn dorp. Zekerheden, madam, meer moet da ni zin.
Er is gekozen. Oranje triomfeert en levert weer de burgemeester. Wat vertrouwd is, daar raak je niet aan. Een zwin moet een zwin blijven en in de herfst moet er een pompoen op de vensterbank. Geel barst uit zijn voegen met een jonge ploeg. Ze kunnen voluit gaan voor het nieuwe zwembad en een betere verbinding met Brussel en Brugge. Blauw hinkt achterna: volgend jaar weer grote tombola van de middenstand. Rood en groen deden er goed aan om hand in hand te gaan. Ze mogen een bank vooruit en sommige terreinen zullen misschien gered worden. Beernems Belang en de Beernemse Flandriens blijven ondermaats net als uiterst links en rechts. Die ene Tsjetsjeen in ons dorp heeft niets te vrezen. De landbouwers ploegen voort en voeren hun kleine oorlog met Roundup.
Nee, ik plant mijn aardperen niet meer langs het hek.