Groene long

Het Vrijbroekpark is met z’n 50 hectare het grootste openbaar park in de stad Mechelen. Ook al woon ik een paar kilometer van het park, er gaat geen week voorbij zonder dat ze mij daar hebben zien fietsen of wandelen. Misschien heeft het ook wel wat te maken met het feit dat hier, op het houten bruggetje, een paar decennia geleden mijn trouwfoto’s zijn genomen. Ook vandaag worden hier nog veel koppeltjes op de gevoelige plaat vastgelegd en dat zal de komende jaren zo blijven, want een paar hectare van het Vrijbroekpark wacht een serieuze facelift.

Vooral de bouw van een meer dan honderd meter lange vondelbrug die van de voor- naar de achtervaart moet lopen, zal voor de bezoekers van de hele omgeving van de grote parkvijver een totaal nieuwe natuurbeleving inhouden. Wat juist, lees je in jouw krant op pagina 18 en 19.

Het wordt wel een exit voor de vele karpervissers. Dat is ook een streep door mijn rekening, want ik heb hier hiërarchische gevechten geleverd tegen kanjers van karpers. Als volgend jaar de bodem van de parkvijver wordt gestofzuigd, worden ook twee van mijn vislijnen opgevist. Die geweldige karpers verhuizen volgend jaar naar wateren waar ze zich veel beter in hun sas zullen voelen.

De provincie laat de vissers niet in de kou staan, maar natuurbeleving staat voorop. Meer nog: de kans bestaat dat op de weilanden achter de Vrijbroekloop in de winter kan geschaatst worden op natuurlijk ijs. De tijd dat ik zelf de schaatsen kon aanbinden om mij op de grote vijver uit te gaan leven, komt wellicht nooit meer terug. Daar zit de klimaatopwarming voor veel tussen.

Eén ding is wel zeker: het Vrijbroekpark zal met de op til zijnde renovatie zeker aan populariteit winnen. Door corona hebben velen deze groene long ontdekt of nog meer leren waarderen. Want ook zij die het minder goed hebben, zijn hier welkom. Deze visie wil het provinciebestuur hoog in het vaandel blijven dragen. In naam van alle parkbezoekers: bedankt daarvoor!