Gazet van Antwerpen Mechelen-Lier
Te koop: waardevolle maalderij en oude kruidenierswinkel
Waardevolle maalderij en oude kruidenierswinkel staan te koop
De mechanische maalderij op de Krombeekweg in Itegem (Heistop-den-Berg) staat te koop, samen met de aanpalende voormalige kruidenierswinkel. Eigenaar Jos Van Gorp (71) hoopt dat het gebouw een mooie nieuwe bestemming krijgt. De geest van de oude kruidenierswinkel zal alleszins verder blijven leven, want Jos heeft een kruidenierswinkel nagebouwd in zijn tuin, bomvol met oude winkelwaren.
De maalderij van Itegem werd gebouwd in 1931. “Nadat de windmolen van de Krombeekweg buiten gebruik was, bouwde molenaar Emiel Voet aan de overkant van de weg een nieuwe, kleine mechanische maalderij. Het ging eerst maar om één paar molenstenen. Boeren kwamen destijds met paard en kar om graan te laten malen of haver te pletten. Emiel was mijn schoonvader”, vertelt eigenaar Jos Van Gorp.
Het was een tijd toen er ‘over ’t water’ in Itegem nog geen elektriciteit lag. “Die werd pas in 1934 aangelegd. Voor verlichting moesten ze zich behelpen met petroleumlampen. De maalderij werd aangedreven door een scheepsdieselmotor. Dat was er eentje van de firma ABC Gent. Van dat type motor zijn er nog maar weinig exemplaren in goede staat overgebleven, maar hier staat er dus nog eentje”, legt Jos uit.
Verborgen parel
Al snel werd de molen te klein en werd het gebouw uitgebreid met een verdieping en een extra paar molenstenen. “Sinds 1941 is er eigenlijk weinig of niets meer veranderd aan de maalderij”, weet Jos. “In het aanpalende huis baatte mijn schoonmoeder ook nog
Jos Van Gorp
Eigenaar oude maalderij ‘‘Sinds 1941 is er eigenlijk weinig of niets veranderd aan de maalderij. In het aanpalende huis baatte mijn schoonmoeder een winkel uit.’’
een kruidenierswinkel uit, met levensmiddelen als koffie en rijst die afgewogen werden per gewicht.”
De maalderij was in gebruik tot 1976, de winkel stopte al in 1965, waarna er aan de overkant van de straat een nieuwe winkel werd geopend. “Ik heb wel nog granen verkocht in de maalderij tot 2010, maar het malen zelf gebeurde er niet meer. Sinds 2010 staat het gebouw leeg. In de voormalige kruidenierswinkel hangen nog de originele houten winkelschappen tegen de muur, samen met de vooroorlogse vloer. We hebben nu beslist om de maalderij en winkel te koop te zetten”, vertelt Jos.
Winkel in eigen tuin
Voor de familie is de verkoop een vorm van afscheid nemen van een lange familiegeschiedenis. Toch zal Jos niet helemaal afscheid moeten nemen. “De oude kruidenierswinkel heb ik nagebouwd in een groot bijgebouw in mijn tuin in de Lenkestraat. Ik ben al jaren gefascineerd door oude gebruiksvoorwerpen. Zo heb ik in de loop van de jaren heel veel oude spullen verzameld die vroeger verkocht werden. Zo heb ik een enorme verzameling opgebouwd. Sommige zaken komen nog uit de kruidenierswinkel in de Krombeekweg, veel andere zaken heb ik in de loop van de jaren van mensen gekregen. Een exacte kopie is het niet, ik heb me gewoon gefocust op spullen van vroeger. De houten toog is wel nog de originele van ginder.”
Volledig opsommen wat er allemaal ligt, is onbegonnen werk. “Dat gaat van oude producten van de firma Fort uit Itegem, tot textiel, tabak, kuisproducten, zeep, rijst, suiker, edelstijfsel, suikerbonenzakjes, chocolade en jaretellenhouders. Aan de muren hangen ook veel oude reclameborden. Ik ga telkens op zoek naar andere merken en andere verpakkingen. Heel veel oude producten zijn ook gewoon heel anders dan dat we ze nu kennen. Toen werd tabak bijvoorbeeld nog verkocht per lengte. Je kon dan twintig centimeter tabak kopen. Limonade werd dan weer afgesloten met een knikker in het flesje, die door de druk omhoog werd gehouden. Kinderen smeten de flesjes dan ook vaak stuk om de knikker eruit te kunnen halen”, vertelt Jos.
De winkel bestaat uit verschillende kamers. “Deze winkel is zelfs iets groter dan de winkel in de Krombeekweg was. Nog altijd breid ik mijn collectie uit. Ik moet altijd nieuwe schabben maken om alles een plaatsje te kunnen geven. Soms ontvang ik hier mensen, maar een echt museum is het niet. Voor mij als verzamelaar is dit een hobby en een bezigheid. En zo blijft er toch nog een herinnering aan de winkel.”