Gazet van Antwerpen Mechelen-Lier

Het vi­rus stopt niet aan de taal­grens

- Chris­tof Wil­locx re­dac­teur eco­no­mie brie­ven@gva.be

Wie ern­stig ziek wordt van corona, kan er niet meer op re­ke­nen dat hij in een ziekenhuis dicht bij huis wordt op­ge­no­men. Zo erg is de si­tu­a­tie nu ge­wor­den. De Ant­werp­se zie­ken­hui­zen Sint-Au­gus­ti­nus, Sint-Vin­cen­ti­us en Sint-Jo­zef lie­ten dit week­end we­ten dat ze geen nieu­we co­ron­a­pa­ti­ën­ten meer kun­nen op­ne­men, om­dat er geen bed­den meer vrij zijn. De pa­ti­ën­ten wor­den nu door­ver­we­zen naar an­de­re zie­ken­hui­zen.

Ook het Hei­lig Hart­zie­ken­huis in Mol neemt geen nieu­we pa­ti­ën­ten meer op, om­dat ver­schil­len­de art­sen, me­de­wer­kers en pa­ti­ën­ten op de dienst ge­ri­a­trie po­si­tief heb­ben ge­test. De hoofd­arts van het ziekenhuis zegt dat het vi­rus wel­licht is bin­nen­ge­bracht door be­zoe­kers die lich­te symp­to­men had­den, of die in af­wach­ting van hun test­uit­slag toch naar het ziekenhuis kwa­men. Je kan je af­vra­gen waar het ver­stand van die men­sen ge­ble­ven is. De si­tu­a­tie in Mol is geen al­leen­staand ge­val. De po­li­tie leg­de zon­dag­och­tend een feest­je met veer­tig men­sen stil in een nacht­club in Maas­me­che­len. En in Lo­chris­ti raak­ten twin­tig men­sen van de se­ni­o­ren­ver­e­ni­ging OKRA be­smet na­dat ze aan ta­fel had­den ge­ze­ten met twee be­smet­te per­so­nen die nog aan het wach­ten wa­ren op hun test­re­sul­taat.

In de­ze har­de tij­den heb­ben we meer dan ooit de ver­ant­woor­de­lijk­heids­zin van alle bur­gers no­dig. Daar­naast ont­bre­ken ook twee an­de­re din­gen: dui­de­lijk­heid en een per­spec­tief. De dui­de­lijk­heid ont­breekt om­dat er in ver­schil­len­de re­gio’s in dit land an­de­re re­gels gel­den. Brus­sel en Wal­lo­nië heb­ben bij­voor­beeld de sport­clubs en zwem­ba­den ge­slo­ten, Vlaan­de­ren niet. Brus­sel­se spor­ters kun­nen dus gaan fit­nes­sen en zwem­men in de Vlaam­se rand. Het is een il­lu­sie om te den­ken dat het co­ro­na­vi­rus stopt aan de taal­grens. Daar­om lijkt het be­ter om in de­ze cri­sis­si­tu­a­tie naar dui­de­lij­ke en stren­ge re­gels te gaan die gel­den voor ie­der­een.

Even erg is het ge­brek aan per­spec­tief. Er wordt nu al we­ken ge­spro­ken over de co­ro­na­ba­ro­me­ter, die ons moet ver­tel­len wat er mo­ge­lijk is bij een be­paald ni­veau van be­smet­tin­gen. Maar die ba­ro­me­ter is er nog steeds niet. Hij zou noch­tans moed kun­nen ge­ven. Bij­voor­beeld: als we het aan­tal be­smet­tin­gen met z’n al­len kun­nen te­rug­drin­gen naar een be­paald ni­veau, mo­gen de res­tau­rants weer open. De po­li­ti­ci moe­ten dus op­nieuw in ac­tie ko­men. Want als on­ze zie­ken­hui­zen ver­zui­pen, heb­ben we als na­tie col­lec­tief ge­faald.

?? ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium