Mentaal is het helemaal op

Jurgen Van den Broeck stopt eind dit seizoen met koersen. De 34jarige Kempenaar is na vijftien profjaren vooral mentaal op. Hij vroeg LottoNL Jumbo om zijn tweejarig contract te ontbinden en de ploeg stemde in. Eind dit jaar zet VdB er een punt achter. Om de koersfiets te ruilen voor de tractor.

Richard Plugge, ploegmanager van LottoNL - Jumbo, bevestigde gisteren dat Jurgen Van den Broeck er eind dit seizoen mee ophoudt. “Dat hebben we in goed overleg met elkaar beslist”, klonk het in de Giro.

De cirkel is daarmee zo goed als rond. Als VdB – ondanks een fysiek ongemak aan het achterwerk – volgende week zondag de finish in Milaan haalt, heeft de terminus een symbolische betekenis. Als ronderenner begon het voor de voormalige jeugdwereldkampioen tijdrijden tien jaar geleden immers in de Giro. De honderdste editie is zijn vijftiende en laatste grote ronde. Voor de Tour was VdB sowieso niet voorzien, tijdens de Vuelta heeft hij andere plannen. Dan trouwt Van den Broeck immers met Joke, de vrouw met wie hij sinds midden augustus 2016 zoontje Vince heeft.

De cirkel mag dan wel rond zijn, VdB is niet van plan na de Giro gewoon te freewheelen. In zijn achterhoofd zou

nog het WK tijdrijden in Bergen spelen, waar hij een parcours treft dat bij zijn profiel past. Ook dat zou de nodige symboliek hebben: van Lissabon 2001, waar hij onder bondscoach José De Cauwer goud pakte in het tijdrijden bij de juniores, tot Bergen 2017. Maar zo ver zijn we nog niet.

Derde, maar zonder podium

Sinds de leiding van Lotto - Soudal hem twee jaar geleden nog langer weigerde op te stellen in de Tour, was de veer gebroken bij de soms fragiele ronderenner. VdB had geborgenheid nodig om het maximum uit zijn mogelijkheden te halen. Viel die weg, dan brokkelde ook zijn zelfvertrouwen af.

Dankzij tonnen wilskracht eindigde hij zeven jaar geleden vijfde in de Tour. Na de diskwalificatie van eindwinnaar Alberto Contador en Denis Menchov schoof hij in de eindstand zelfs op naar de derde plaats, ook al stond hij nooit op het podium van de Champs-Elysées.

Sinds de Giro van 2007 was Van den Broeck obsessief bezig met de grote ronden. Hij wou en zou met grote onderscheiding slagen in zijn examen als grote ronderenner. Ook al wist hij dat hij er tweehonderd procent voor moest leven om de concurrentie aan te gaan met van nature veel begaafder collega’s als Andy Schleck en zelfs Cadel Evans.

Bij zijn Tourdebuut in 2009 werd VdB meteen dertiende. Hij werd verliefd op La Grande

Boucle en leefde van dan af als een Spartaan naar de Franse zomer toe. Desnoods blokte hij het Tourparcours vanaf de bekendmaking in oktober van buiten, om toch maar niet het minste detail over het hoofd te zien.

Saaie coureur

VdB had nochtans niet het profiel van de Tourwinnaar. Hij wist zelf wel dat hij niet de klasse had van een Contador, Andy Schleck of Armstrong bij wie hij debuteerde als prof. Hij had net iets te weinig pk’s onder de motorkap om écht te concurreren voor het geel. Daarom was hij ook gedwongen om bergop te volgen en leek het allemaal saai om naar te kijken. Ging alles goed, dan was hij vooral een heel taaie tegenstander van de tweede rij. Anders word je niet in drie jaar tijd derde en vierde in het grootste rondecircus van de wereld.

Van den Broeck behaalde twee topresultaten, maar zag ook drie keer de keerzijde van de medaille. Zes jaar geleden werd hij op de Col du Perthus opgeraapt met een gebroken schouderblad, een dubbele ribbreuk en een klaplong. In 2013 werd hij zwaar aan de knie geraakt in de massaspurt van Marseille. In 2014 volgde nog wel een dertiende plaats, maar hoewel hij nog een jaar onder contract lag, besliste Lotto - Soudal niet langer zijn kaart te trekken.

Weg uit de spots

Dus trok VdB naar Katusha, de ploeg van José Azevedo die hij kende van zijn eerste vier prof- jaren bij US Postal en Discovery Channel. Hij reed er in dienst van Joaquim Purito Rodriguez. In de schaduw, weg uit de spots die dikwijls zo zwaar op hem wogen, werd het toch een baalseizoen. De Tour verliet hij ook in 2016 in tranen, na opnieuw een schouderbreuk.

Bij LottoNL - Jumbo dan maar, waar hij wat meer vertrouwde gezichten zag dan in de toren van Babel die Katusha was en waar hij de enige Belg was. Maar ook in Nederlandse loondienst raakte hij slechts moeizaam op toerental. Door een val verliet hij Tirreno - Adriatico vroegtijdig. Er werd zelfs even getwijfeld om hem mee te nemen naar de Giro, nochtans de reden waarom hij aangetrokken werd door de Nederlandse WorldTourploeg. Omdat hij na drie weken hoogtestage op de Teide dan toch klimwaarden liet optekenen waarmee de teamleiding kon leven, werd hij opgesteld als rechterhand van kopman Kruijswijk.

De drive, VdB’s grootste wapen, is hij de voorbije drie jaar beetje bij beetje kwijtgespeeld. De altijd eenvoudig gebleven Van den Broeck heeft een alternatief. Net als Stijn Devolder is hij gebiologeerd door de landbouw. VdB zal ook na zijn profcarrière een buitenmens blijven: de akkers van Geel en wijde omgeving worden vanaf 1 januari 2018 zijn werkterrein.

Jurgen Van den Broeck in de Tour, de ronde waarmee hij altijd geassocieerd zal worden.

FOTO PHOTO NEWS