Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Zeebrugge flirt met Antwerpen
Vlaamse kusthaven sluit afgelopen jaar wel af met lichte terugval
Ondanks een groei van de containertrafiek en een nieuw record als autohaven, sloot Zeebrugge 2017 af met een lichte terugval. Die is vrijwel volledig toe te schrijven aan de instorting van de aanvoer van natuurlijk gas en een beetje aan de Brexit. Intussen lijkt de hemel op te klaren voor meer samenwerking met Antwerpen, “hoewel er nog niets concreet is”.
Zeebrugge heeft moeilijke jaren achter de rug. Maar de basiscijfers van de kusthaven wijzen erop dat een herstel mogelijk lijkt. Globaal eindigde Zeebrugge het voorbije jaar met een totale overslag van 37,11 miljoen ton of 0,7 miljoen ton minder (-1,85%) dan in 2016. Zonder de povere resultaten van de LNG-terminal, de terminal voor vloeibaar gas van Fluxys, zou de kusthaven zelfs 2,8% gegroeid zijn. Vooral op containervlak hapte Zeebrugge de jongste jaren naar adem. En daar was er vorig jaar duidelijk beterschap. In gewicht groeide die trafiek met 6,5% en in aantal containers (TEU) zelfs met 8,7%. Deels door een nieuwe lijndienst, deels omdat de aanvoer van kiwi’s nu zeer sterk gecontaineriseerd is. Wellicht zal Zeebrugge dit jaar fors aantrekken omdat het Chinese Cosco in april de terminal zal activeren die het vorig jaar van Maersk overnam.
Toch knap record
Als doorvoerhaven voor auto’s blijft Zeebrugge onklopbaar en boekte het een nieuw record. Via de roroschepen passeerde net geen 15 miljoen ton (+4,3%); het aantal nieuwe wagens steeg nog eens met 2%. Maar een flink deel daarvan gaat naar Groot-Brittannië en daar begint de Brexit wonden te slaan: door de dalende koopkracht liep de autoverkoop daar terug. Dat ondervond Zeebrugge meteen: de trafiek van nieuwe wagens naar het Verenigd Koninkrijk liep al met 12% terug. Haventopman Joachim Coens geeft toe dat de Brexit nu al de groei van deze sector drukt. De pijnlijkste klap kreeg Zeebrugge in de aanvoer van vloeibaar gas: 1,7 miljoen ton of 62% minder, genoeg om heel de nochtans positieve jaarbalans te verkleuren. Zeebrugge positioneerde zich ook nog eens als dé cruisehaven. Vorig jaar meerden 143 cruiseschepen aan, eentje meer dan in 2016. Die voerden alles samen net geen 800.000 passagiers aan. In mei neemt Zeebrugge zijn nieuwe cruiseterminal in gebruik: het gebouw is nu al het landmark van de haven.
Antwerpse samenwerking
Als voorzitter van de raad van bestuur van de Zeebrugse haven, had de Brugse burgemeester Renaat Landuyt nog een aparte boodschap. De voormalige minister wou kwijt dat de sfeer tussen Zeebrugge en Antwerpen écht ontdooid is. Volgens Landuyt is die stroomversnelling er deels gekomen na de recente fusie van de Gentse haven met de havens van Zeeland. “Vanuit onze beide raden van bestuur, maar ook vanuit de politiek zijn er nu positieve signalen, meer dan alleen op het vlak van containers. Los van alle recente uitspraken is er de wil om verder samen te werken.” Maar, zo voegde Landuyt er meteen aan toe: “Er is nog niets concreet. Alles moet stap voor stap gaan, wij stellen ons zo soepel mogelijk op. De sfeer is alles. Er is vertrouwen.” Zowel Landuyt als Coens hadden het ook over recente verkennende gesprekken, “zowel bestuurlijk als administratief”. De Antwerpse haventopman Jacques Vandermeiren reageert voorzichtig. “We zullen dit jaar verder in alle openheid en in alle vertrouwen bekijken hoe Antwerpen en Zeebrugge kunnen samenwerken en sluiten daarbij op voorhand geen enkel scenario uit. Wel mag duidelijk zijn dat al uit heel wat studies gebleken is dat Zeebrugge geen oplossing is voor de vraag naar extra containercapaciteit die momenteel in Antwerpen voorligt.” Het kabinet van de Antwerpse burgemeester zegt bij geen gesprekken betrokken te zijn. Andere Antwerpse havenbronnen ontkennen dat de Gentse fusie een rol zou hebben gespeeld. “De sfeer is gewoon beter. Hoe organiseren we ons samen? Het is duidelijk dat Zeebrugge hieraan strategisch meer nood heeft. Ik denk dat het belangrijkste is dat het initiatief nu uitgaat van de havens zelf en dat dit niet opgelegd wordt. Daarin is de houding van Renaat Landuyt belangrijk: hij bekijkt de zaken nuchter economisch en niet ideologisch.”