Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Waarom die moeilijke opdrachten in ‘De Mol’? Iederéén moet kunnen beïnvloeden”
Presentator Gilles De Coster verdedigt complexe proeven: “Die gelaagdheid is nodig”
Je hebt een handleiding nodig om de proeven te snappen, vinden veel kijkers van De Mol dit jaar. “Maar die gelaagdheid is net nodig”, zegt presentator Gilles De Coster. “Elke deelnemer moet de opdracht kunnen beïnvloeden.” Bovendien gaan de makers niet over één nacht ijs: er is zelfs een team van 21 ex-kandidaten om alle opdrachten op voorhand
te testen.
Een deelnemer rijdt met hoge snelheid in een wagen op een raceparcours. Samen met zijn copiloot, die tijdens de rit op het dak zit, moet hij een theoretisch rijexamen afleggen. Bij elke ronde moeten ze het correcte antwoord omhoog houden terwijl ze met een snelheid van honderd per uur worden geflitst. Daarna probeert een professionele chauffeur het parcours sneller af te leggen, maar de andere kandidaten kunnen zijn poging vertragen. Onder meer door een oude man uit een auto te bevrijden en die de weg te laten oversteken, of door op een hometrainer een rood stoplicht te activeren.
DNA van programma
Hoe vakkundig De Mol dit jaar weer is gemaakt, en hoe spannend ook, bij de uiteenzetting van de opdrachten beginnen veel kijkers te duizelen. Zelfs Erik Van Looy, onlangs te gast in het analyseprogramma Café De Mol, stelde onomwonden: “Hopelijk snap ik iets van de proeven.”
Maar volgens presentator Gilles De Coster, die ze samen met vier andere redacteurs bedenkt, is die gelaagdheid net “het DNA van De
Mol”. “Het publiek verwacht dat ook. Je hebt negen kandidaten. Die moeten allemaal aan bod komen en verdachte handelingen kunnen stellen. Overal moet verdenking en beïnvloeding mogelijk zijn. ‘Sta bij een droge rivierbedding, gooi een steen naar de andere oever en ga hem zoeken’, daar kunnen we geen programma rond bouwen.”
De Coster waakt er wel over dat de opdrachten begrijpelijk zijn. “Soms wordt een voice-over achttien keer herschreven, zodat het duidelijk genoeg is. En waar nodig voorzien we illustraties. En er is een mix. Sommige proeven zijn rechttoerechtaan en heel psychologisch, zoals die met de koffertjes in de luchthaven. Maar ook die zijn traditioneel aanwezig in De Mol.”
Ex-deelnemers als testpubliek
De opdrachten hebben een lange ontstaansgeschiedenis. En eender wat kan inspiratie bieden: een fysieke test, of een bepaalde traditie in het land van opnames, zoals de Dag van de Doden (Día de los
Muertos) in Mexico. “In april werden de eerste schetsen uitgetekend en tot enkele uren voor de opnames, in het najaar, werden ze bijgestuurd. Ze worden ook allemaal uitvoerig getest, door een team van 21 ex-deelnemers, op haalbaarheid en speelbaarheid. En verscheidene proeven sneuvelen onderweg, omdat ze niet gefilmd of gesaboteerd kunnen worden, of niet te betalen zijn. Dat is trouwens ook een van de redenen waarom we zo veel lagen toevoegen: het zijn triggers, zodat de deelnemers niet stilvallen”, zegt De Coster.
Een hele klus dus, voor de makers. De Coster omschrijft het liefst zo: “Je schrijft een fictiereeks, maar je weet niet wat de acteurs gaan doen. Je moet dus op alles voorbereid zijn.”
Gilles De Coster
Presentator ‘De Mol’ “Soms wordt een voiceover achttien keer herschreven, zodat het duidelijk genoeg is. En waar nodig voorzien we illustraties.”