Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Een koning? In Frankrijk is die al onder de guillotine geëindigd”
Ex-president Hollande haalt vernietigend uit naar opvolger Macron
Macron is een verrader. Hij voelt zich de koning van Frankrijk en zijn beleid is onbegrijpelijk. François Hollande rekent in zijn boek
Les Leçons du Pouvoir genadeloos af met zijn gewezen vertrouweling Emmanuel Macron, net nu die zich opmaakt om zijn eerste jaar als president te vieren.
Dat Les Leçons du Pouvoir een bestseller wordt waar de Fransen van zullen smullen, daar kun je nu al van op aan. Met dank aan een uitgekiende mediastrategie, niet toevallig enkele weken voor Macrons eerste verjaardag in het Elysée. Zo maait Hollande zijn opvolger het gras voor de voeten weg. Want de ex-president heeft meer dan één eitje te pellen met Macron, blijkt klaar en duidelijk uit zijn boek.
Over het verraad van Macron
“Hoe vaak ik die vraag al niet heb gekregen? Ik heb ze altijd ontweken. Nu laat ik de feiten voor zich spreken.”
In de zomer van 2016 gonst het van de geruchten dat Emmanuel Macron, toen economieminister van Hollande, zich klaarmaakt om een gooi te doen naar het presidentschap. “Ik heb hem bezworen dat gerucht zo snel mogelijk te ontkennen”, schrijft Hollande. Zijn antwoord is klaar en duidelijk: “Dit is slechts boos opzet” en “grotesk”. Maar nog geen dag later houdt Macron een speech voor een menigte die “Macron président” scandeert.
Eind augustus dient Macron zijn ontslag in: “Hij zegt me dat hij opnieuw vrij wil zijn. Ik vraag hem wat hij gaat doen als ik me kandidaat stel. Hij geeft me gegeneerd een verwarrende uitleg. Zijn nietantwoord is veelzeggend. Die dag begrijp ik: hij rijdt voor eigen rekening.”
Over de presidentscampagne zonder president
“Ik heb me opgeofferd. Maar diep vanbinnen kookte ik.”
Nadat Hollande beslist had om geen tweede ambtstermijn te ambiëren – “Ik heb me opgeofferd” – volgt hij de campagne “met een mengeling van verbijstering en waakzaamheid”. Hij twijfelt lang of hij al dan niet tussenbeide zal komen in de campagne “om het extremisme en het populisme aan te klagen, om te wijzen op het gevaar voor onze manier van leven, onze koopkracht en onze werkgelegenheid. Diep vanbinnen kookte ik. De Fransen verdienden beter. Als links eensgezind was geweest en rechts geen kandidaat met problemen had gehad, dan was er geen plaats geweest voor de sprookjes van Macron.”
Over Macrons beleid en de stakingsgolf
“Je kan alleen maar hervormen als je in overleg gaat.”
“Bij de start van mijn ambtstermijn heb ik een puinhoop geërfd. Ik heb veel hervormd. En dat heeft geleid tot economische groei, een lager begrotingstekort en meer banen.” Hollande kijkt wel héél optimistisch terug op zijn vijf jaar in het Elysée. “Wat voor mij telde, was dat de werkloosheid daalde. En dat is gebeurd. Vandaag zijn de resultaten zichtbaar. En dat stemt me tevreden.” Lees: Macron is met mijn pluimen gaan lopen.
Over Macrons beleid is Hollande kort: “Ik snap er niets van.” “Als het beter gaat met de begroting, moet je geen extra inspanningen vragen aan de bevolking, en al zeker niet aan de minst bedeelden.” Waarmee hij de kritiek onderschrijft dat Macron een ‘rijkenpresident’ is. Ook de huidige stakingsgolf heeft Macron aan zichzelf te danken: “Je kan alleen maar hervormen als je in overleg gaat.” Doe je dat niet, dan moet je “afrekenen met sociale onrust uit alle hoeken”.
Over de ‘koninklijke allures’ die Macron zich aanmeet
“Ik denk niet dat Frankrijk tracht naar een nieuwe monarch.”
“Al in de zomer van 2015 vertelde Macron in een weekblad dat Frankrijk impliciet nostalgie heeft naar een koning, dat de val van de monarch een leegte heeft gelaten aan de top van het land”, schrijft de ex-president. “Ik denk niet dat Frankrijk tracht naar een nieuwe monarch, zij het een verkozen monarch. Zij die zeggen dat het volk tracht naar een koning, mogen niet vergeten dat we in een land leven waar een van de laatste koningen onder de guillotine eindigde”, voegde hij daar in een interview in weekblad L’Obs fijntjes aan toe.
Over zijn eigen toekomst
“Ik ambieer geen enkele partijrol.”
Op de vraag of er nog een politieke comeback in zit, houdt de expresident een slag om de arm: “Vandaag ambieer ik geen enkele partijrol. Ik ben gewoon een burger. Zij het geen gewone burger, want ik ben een gewezen president.” Al laten intimi een andere klok horen: “Hij sluit nog altijd niets uit” en “Frankrijk is nog niet van hem af”. Of nog: “Als hij met politiek stopt, is hij dood. Hij kan niet zonder.”