“Superblij met die trui”
Dina Scavone is Belgisch sprintkampioene
Afgelopen weekend behaalde de Lommelse Dina Scavone de nationale titel in de sprint. In drie manches versloeg ze Katrijn De Clercq. Dina was vooraf wel favoriet, maar omdat ze nog niet zoveel op de piste had gereden, was het voor de eerstejaars nieuwelinge toch even afwachten. Dina loste voor zichzelf ruimschoots de verwachtingen in. “Voor mezelf was het anders niet zo evident”, blikt de 14-jarige terug op haar prestatie. “Ik ben er echt heel diep voor moeten gaan en even vreesde ik dat het verkeerd zou aflopen. In de finale van een sprintcompetitie moet je twee keer je tegenstander verslaan. Ik won vrij vlot de eerste manche. Toch werd ik in de tweede ronde geklopt en dat was eigenlijk een beetje mijn eigen schuld. Ik had namelijk een heel snelle ronde in de benen en dus raadde mijn coach me aan om zelf van redelijk ver aan te zetten. Dat deed ik in de schiftingswedstrijden telkens, behalve in die tweede manche van de finale. En het liep meteen fout af. Ik had mezelf voor het hoofd kunnen slaan, want een derde manche rijden doe je uiteraard liever niet. Maar nu moest het dus. Daarin maakte ik niet dezelfde fout, ging zelf van ver aan en hield stand. Als je dan wint, is de euforie nog veel groter. Ik ben dan ook supergelukkig met deze titel.”
Veel ervaring op de piste heeft Dina nog niet. “Zeker niet wat competitie betreft. Ik heb uiteraard wel een paar wedstrijdjes gereden en ben van oktober tot december wekelijks naar Gent getrokken om er te trainen. Met de nationale ploeg heb ik ook in Apeldoorn gereden waar ik het keirinnummer won. Op het BK keirin werd ik twee keer tweede. Ik wist dus wel dat de sprintnummers mij liggen en dat ik zeker een kans had op dit kampioenschap. Maar je moet het dan toch nog altijd doen.” Dina heeft de sportmicroben niet van vreemden. Papa Daniël Scavone speelde nog met Lierse in de Champions League. Momenteel is hij trainer bij KFC Eksel. Mama Cindy heeft een Limburgse titel snooker op haar palmares staan. “Het wegwielrennen blijft mijn hoofdbezigheid”, verduidelijkt Dina. “Maar omdat je tijdens de winterperiode toch ook iets moet doen, nam ik een paar jaar geleden aan wat aspirantenveldritten deel. Maar dat deed ik echt niet graag en ik ben er dan ook mee gestopt. Af en toe doe ik nog wel eens een tocht met de mountainbike om aan mijn conditie te werken. Tijdens wedstrijdjes op de piste in Peer merkte ikzelf, maar ook mijn omgeving, dat de piste me goed ligt. Ik kan snel spurten en dat is daar zeker een voordeel. Vandaar dat ik het in Gent eens op een echte piste wilde proberen. Nu ben ik uiteraard superblij dat ik die switch gemaakt heb.”