Leve onze pater!!!

VOEREN -

Waar te beginnen? Af en toe kom je foto’s tegen waarop een halve musical wordt verteld. D’r valt dan zodanig veel te zien dat een mens het overzicht dreigt te verliezen en er een lichte duizeling aan overhoudt. Laat ons zeggen dat dit daar een aardig voorbeeld van is. In Voeren werd vorige week het afscheid van pater Adrien gevierd, en dat kon wel enig decor hebben.

Om te beginnen is er pater Adrien zelf. Die zit rechts en speelt blokfluit. Dat ware wat mij betreft al ruim voldoende geweest, maar dan ken je die van Voeren nog niet. Enige overdaad is hen niet vreemd, zodat de prent gevuld wordt met een achtkoppig vrouwenkoor. Dat koor heet ‘De Vrolijke Noot’, al kan je dat aan de foto niet meteen zien, dat van die vrolijke noot. In een metafysische outfit, die me op een rare manier doet denken aan Max Colombie van Oscar And The Wolf, bezingen de dames op Gregoriaanse wijze de kerkelijke carrière van hun afscheidnemende pastor, waarbij ik durf vermoeden dat ze een engelenkoor uitbeelden. De witte pluchen haarbandjes wijzen in ieder geval in die richting. We horen hen uiteraard niet, maar de term ‘angeliek’ zal van toepassing zijn. Zelf ken ik weinig composities die gebaseerd zijn op enkel meervoudige zang plus blokfluit, maar dan ligt aan mijn punkverleden. Hoe dan ook is de stemming stemmig.

Dan zou je denken; laat het ons daarop houden, qua beeldvulling. Nou. D’r is nog het bordje dat door één van de vrolijke noten omhoog gehouden wordt. Daarop staat ‘LEVE ONZE PATER!!!’, met drie uitroeptekens. Het heeft iets dwingends, maar het zal best goedbedoeld zijn. Bij dat bordje moest ik trouwens nog even heel goed kijken, want het lijkt wel alsof het achteraf op de foto geshopt is. Maar het hangt er wel degelijk echt, bij nader inzien. Dat het daadwerkelijk in de lucht gehouden wordt, kan je ook zien aan de lange zwarte botten van de desbetreffende engel: die zijn enkel zichtbaar door de beweging naar boven toe, wat ik op een vreemde manier grappig vind. Kortom, véél info ineens. Iemand had vooraf nog een pupiter klaargezet vanuit de wijze veronderstelling dat de dames daarop hun teksten zouden aflezen. Dat bleek niet nodig te zijn want ze hadden mapjes bij. En dus staat er ook nog een zwarte pupiter in beeld. Véél, zoals ik al zei. Topfoto.