“Patiënten putten kracht uit samen zijn”
Vzw Rozerood organiseert al vijf jaar activiteiten voor mensen met kanker
Het is zondag feest bij vzw Rozerood. De Limburgse vereniging voor kankerpatiënten en hun naasten viert in Kortessem haar vijfjarig bestaan met paella en flamenco. “In die vijf jaar zijn we uitgegroeid tot de Limburgse lotgenotenvereniging waar iedereen elkaar in een ongedwongen sfeer kan ontmoeten. Het grote verschil met andere organisaties is dat wij samen leuke activiteiten doen”, zegt voorzitster Anita Keupers (57) uit Alken. Rozerood organiseert maandelijks een activiteit. Gratis nog wel. “In totaal zijn er al 1.700 lotgenoten en hun naasten naar onze 65 activiteiten gekomen. Wij zijn er niet alleen voor alle kankerpatiënten, maar ook voor hun vrienden en familie. Enkele voorbeelden van activiteiten die we in heel Limburg organiseren: gezond koken, een borrelwandeling, klankschalenavond, een voetmassage, mandala tekenen … Daarnaast organiseren we om de twee jaar een evenement voor de kinderen en kleinkinderen van patiënten. Wij mogen niet vergeten dat het hele gezin het moeilijk heeft met de situatie”, vertelt secretaris Renilde Jaupin (60) die borstkanker overwon. Om alles te bekostigen zijn er de knutselavonden van ‘Lotje ge(s)tikt’ in het Rozeroodlokaal ’t Geleeg’ in Alken. “Wij maken er leuke hebbedingetjes zoals pennenzakken, zakjes voor de gsm of kleingeld en nog zoveel meer. Deze verkopen we op allerhande marktjes.”
Niet de enige
Toch is Rozerood bijlange na niet de enige vereniging in Limburg die zich bekommert om kankerpatiënten. “Maar er is wel een verschil”, verklaart Keupers. “Wij geven geen informatiesessies. Andere groepen zijn vaak bezig met het ‘ziek zijn’ en proberen de patient daarin te begeleiden. Wie dat bij ons wil, verwijzen we door. Rozerood organiseert activiteiten waar er plaats is voor ieders verhaal. Doel is om kracht te putten uit het samenzijn. Die kracht willen we ook delen om kanker een meer positieve plaats te geven in ons leven.”
De vzw vond inspiratie voor haar naam bij het boek en de film ‘Oscar en Oma Rozerood’ van EricEmanuell Schmitt. “Het gaat over de 10-jarige Oscar die leukemie heeft. In de laatste tien dagen van zijn leven krijgt hij veel steun van de lieve Oma Rozerood. Zij leert hem om elke dag als een kans te zien, een kans om de wereld te bekijken alsof het de eerste keer is. Wat Oma Rozerood is voor Oscar wil vzw Rozerood betekenen voor lotgenoten en hun naasten”, beschrijft Jaupin.
vzwrozerood.be
XElk huisje heeft zijn kruisje, maar dat ten huize Martens-Olaerts neemt intussen serieuze proporties aan. Leen (60) overwon borstkanker, Didier lijdt al 3,5 jaar aan prostaatkanker en hun zoon werd teelbalkanker de baas. “Wij zijn vechters”, zegt een strijdvaardige Didier. Bijna maandelijks zijn ze op post bij Rozerood. “Ik heb de vzw leren kennen via mijn zus die ook kanker heeft”, vertelt Leen. “Vanaf het begin had ik een goed gevoel bij Rozerood. Je vindt er gelijkgezinden. Het verzet de zinnen, verzacht gedachten. Wil je je verhaal doen, dan doe je dat. Wil je dat niet, ook goed. Het is ook niet dat je er constant over wil vertellen. Er is ook niemand die zegt, je moet het zo of zo doen.”
Deugd
In 2000 werd bij Leen borstkanker vastgesteld. Intussen is ze kankervrij, toch heeft ze nog veel behoefte aan om naar Rozerood te gaan. “Het zijn lotgenoten en het kan deugd doen om het er eens over te hebben. Zeventien jaar geleden bestond zoiets als Rozerood niet, terwijl er echt wel nood aan is. Mijn man gaat soms ook mee. Hij lijdt nu al 3,5 jaar aan prostaatkanker met uitzaaiingen in het bot. De behandelingen slaan na 5 à 6 maand niet bij hem aan, gelukkig proberen de dokters telkens een nieuwe medicatie of therapie. Didier heeft goede en slechte dagen. Wij proberen ons moedig te houden en niet te zeuren. Dat hebben we zelf ook niet graag als anderen dat tegen ons doen.”