Deens dynamiet

Op weg naar de ploegbussen hadden we heel even te doen met Gold Race-koersdirecteur Leo van Vliet. Dan breek je al twee winters je hoofd hoe je van jouw wielerklassieker opnieuw een aantrekkelijke koers kan maken, met kansen bij de vleet voor aanvallers. Dan krijg je uiteindelijk een elitegroepje met wereldtoppers als Sagan, Valverde, Alaphilippe, Wellens en Fuglsang dat op jouw aankomst afstormt... En dan luisteren de podiumbeesten naar namen als Gasparotto, Kreuziger en Valgren.

Nu, even snel als de deernis voor van Vliet ons overviel, zo snel werden we ook overmand met respect voor de top drie. Gasparotto’s uitslagen in Nederlands-Limburg beginnen namelijk ontzagwekkende proporties aan te nemen. Winst in 2012 en ‘16. Derde in 2010 en nu, acht jaar later. Bovendien griste de 36-jarige Italiaan tussendoor eveneens nog een negende en tweemaal plaats acht mee.

Ook de 31-jarige Tsjech Roman Kreuziger was al aan zijn derde toptienplaats in de Amstel toe. Vijfde in 2010, bullseye drie jaar later en ditmaal tweede. Zelfs de pas 26-jarige Deen Michael Valgren was geen onbeschreven blad in de Gold Race. Twee jaar geleden moest hij enkel Gasparotto voor zich dulden. Aan adelbrieven geen gebrek, kortom. Vijfdejaarsprof Michael Valgren begint intussen een imposant voorjaar neer te zetten. Zeventig dagen geleden verraste hij God en klein Pierke met een goed getimede aanval in de Omloop Het Nieuwsblad. De Deen bleef daarna wat onder de radar tot hij ook in de Ronde van Vlaanderen met een vierde plaats eenieder verbaasde en gooide vervolgens de riem er even af.

Tiesj Benoot volgde een gelijkaardig traject. Maar waar de Gentenaar geparkeerd stond op de Eyserbosweg, nadat de benen waren volgelopen, kon Valgren gisteren wel door de pijngrens heen trappen.

Op de smalle tussendoorbaantjes had de Deen bovendien veel aan zijn landgenoot Jakob Fuglsang. Beide Astana’s eindigden in de achtkoppige leidersgroep op één en acht. Mooier kan je het als ploegleider niet wensen. Eentje die vol voor de winst gaat, de ander die zich in het keurslijf van de perfecte ploegmaat murwt. Astana presenteert zich al een heel voorjaar als een hecht blok. Vlak de troepen van Vinokourov kortom niet uit als de weg schrikbarend richting hemel wijst in de buurt van Hoei of Luik. Ze hebben aardig wat Danish dynamite in huis.