Saarbruecker Zeitung

Die Seuche on der Test

-

Domols en dä School em Deutsch Leistungsk­urs: E Haufe Physiker o Mathematik­er on dat Thema Lyrik aus der Zeit noo 1945. Wenn ich grad wei irjendwo beim Schlangste­h en die maskierte Gesichter gucke, seijn ich genau derselwe Ausdruck en de Aue: E gudd Steck Muss-dat-lo-wirklichse on e Hauch vo Hoffentlic­h-eset-ball-voärbei. Dobei se Gedichter o Maske net dä schlechtes­chde Wääsch, en Notsituati­one besser zerrecht on off annere Gedanke ze komme. E mir jerefalls es dat Gedicht „Die Vögel und der Test“vom Stephan Hermlin lo letscht beim Dokter aus dä Erinnerung­s-Versenkung offgetauch­t. En deäm Text geht et em der ijärschde Wasserstof­fbombe-Test en dä Südsee, on am Enn wäß jerer, der Test hat ewe net nur de Zuch von de Vijel verännert.

Jetzt es nommo Test-Zeit. Met Halsweh sen ich en e Praxis komm. Ob et sich bei meim durch on durch mulmije Gefeijl em e Krankhäät orrer bloß em e Lappalie durch zevill schlechte Nachrichte hannelt, konnt dähääm net abschließe­nd geklärt gä, desweje sollt dat ääner von de Doktre mache. Wie ich endlich an dä Reih on em Sprechzemm­er setze, stiwwelt e vermummt Bootznecke­l durch de Dijr. Et hält ganz schee Abstand, fräät aus dä Entfernung, wat met mir loss wär. Eich weise off de wehe Hals o verzijäle dävo, datt ich kaum noch irjend e Kontakt zur Außewelt ha. Mei Mann awwer schafft eneme Risikogebi­et, wo kä Mensch de Virus kennt, ne nemols nennt. Do komme Kolleje mem Dalles ausm Urlaub vo wääß dä Deiwel wo en de Firma o renne wochelang mem Houschde durch de Gejend. On wei es et mir komisch. Net ze schwätze von der Sorje, ich kinnt noch jemes aasteche.

Die Gestalt em Astronaute-Kiddel mescht kä Anstalte, sich mei wonne Hals näher ze betrachte. Se hijäft ganz leicht de Kopp: „Und was möchten Sie jetzt von mir?“

Tja, do es mir weirer neischt meh egefall. Metsamt meim Halsweh sen ich hääm gang, ha mich ent Bett gelaat o met vill Tee droff gewaart, datt et net schlemmer geft. Wei sen ich nommo gesond. Nää, mei Zoutraue en de Medizin hat net gelitt. Mei Enkele iwwrijens se en dä Zweschezei­t scho zwoo mo off Corona getest gä; weil en dä School on en dä Kita drei Fäll nemmi fortzedesc­hbedijre woäre. Bei uuse Kenner alles enne Reih, also neischt.

Eich menn, et ännert sich selte vill off dä Welt. Seit Freijohr helft et mir, em Stelle voär mich hi ze grommele. Oh Bazill, jed Tour wenn eich mo ebbes maan ha, da hääscht et emmer nur hei on lo!

 ??  ??

Newspapers in German

Newspapers from Germany