Το ευαίσθητο ζήτημα των συναθροίσεων

Να βρει τη λύση σε μια δύσκολη «εξίσωση» επιχειρεί η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο για τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις, που χθες πήρε τον δρόμο για τη Βουλή. Το κλειδί είναι να διασφαλιστεί πως το δικαίωμα του συνέρχεσθαι ασκείται χωρίς προσκόμματα, αλλά παράλληλα με σεβασμό στα δικαιώματα χιλιάδων πολιτών που ζουν και εργάζονται στο κέντρο της Αθήνας.

Δεδομένο είναι πως πρόκειται για ένα ευαίσθητο θέμα, το οποίο πυροδοτεί και πολιτικές αντιπαραθέσεις. Δεν είναι τυχαίο πως ανάλογες συζητήσεις είχαν ανοίξει τα προηγούμενα χρόνια, αλλά τελικά δεν βρέθηκε κάποια κοινά αποδεκτή λύση.

Τώρα το θέμα μπαίνει εκ νέου στο τραπέζι, πυροδοτώντας έναν νέο κύκλο συζητήσεων. Όσοι κυκλοφορούν στο κέντρο γνωρίζουν πως υπάρχουν ημέρες που επικρατεί κυκλοφοριακή «ασφυξία».

Καμπανάκι έχει χτυπήσει και ο Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών, με δεδομένο πως οι επιχειρήσεις δίνουν φέτος μία «έξτρα μάχη» για να περιορίσουν τις οικονομικές επιπτώσεις του κορονοϊού. Σύμφωνα με τα στοιχεία υπήρξαν 80 πορείες και συγκεντρώσεις τον Μάιο που επαναλειτούργησε η αγορά, 53 από την αρχή του Ιουνίου και κατά μέσο όρο ήταν κλειστό το κέντρο της Αθήνας περίπου 3 φορές ανά εργάσιμη ημέρα.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση θα πρέπει να πείσει ακόμα και τους πιο δύσπιστους πως τα μέτρα έχουν ως στόχο να διευκολύνουν τη ζωή στο κέντρο της πόλης και όχι να περιοριστούν συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα. Στην αντίθετη περίπτωση οι αλλαγές δεν θα μπορέσουν να «περπατήσουν» και η υπάρχουσα κατάσταση θα συνεχίζεται. Το νομοσχέδιο θα περάσει από τη Βουλή, αλλά θα πρέπει να διασφαλιστεί πως θα εφαρμοστεί και δεν θα μείνει στα χαρτιά.

Κομβικό ρόλο έχουν όμως και τα συνδικάτα, τα οποία καλούνται να αποφύγουν τα «κλισέ» σε αυτόν τον διάλογο που έχει ανοίξει και να προβάλουν τις θέσεις τους με επιχειρήματα. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να διατηρήσουν την επαφή με ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Άλλωστε ο κορονοϊός έφερε νέα δεδομένα στην αγορά εργασίας και το επόμενο διάστημα οι προκλήσεις θα είναι πολλές...