مردمسوریهچهم یگویند؟

بمبــاران ســوریه در ســاعاتی اتفــاق افتــاد که بیشــتر مردم این کشــور خواب بودند. با وجود التهــاب و غافلگیــری مــردم، با طلــوع آفتاب آنهــا کار و زندگی روزمرهشــان را آغاز کردند تا پیامی باشد برای آنها که دایه مهربانتر از مادرند و پشت نقاب نگرانــی بــرای آنهــا در طلب رســیدن به اهداف خود هســتند. ابو نقی سالم پیرمردی 70 ساله است که یک سال پیش پس از سالها بیخانمانی به خانه ویران شدهاش در دمشق بازگشت. او میگوید: «دیشــب با صدای انفجار از خواب پریدم. اما حاال نگرانی و دلشــورهام کمتر شده. من از سیاست هیچ نمیدانم فقط برایم جای تردید دارد کســی که نگران ماســت چرا بمب روی ســر مــا میانــدازد؟» جعفر شــیخ مرد سبزیفروشــی در دمشــق با اشــاره به ایــن حمله میگویــد: «ما از جنگ خســته شدهایم، چرا نمیگذارند به حال خودمان باشیم؟»