Iran Varzeshi

ليگ برتر، برتر در رفتارهاي غيرورزشي

نتیجهای برعكس آنچه من و جانلوكا ويالي يافتیم

- گابريله ماركوتي ‪Gabriele Marcotti‬

ســالها پيش، من و جانلــوكا ويالي 9 مــاه از وقتمان را صرف رفــت و آمد ميان انگليــس و ايتاليا و صحبت با مربيان فوتبال درباره اين رشــته ورزشي كرديم. كار كردن كنار ويالي درهاي زيادي را به روي من بازي ميكرد و براي من وقــت گذراندن در كنار كســاني مانند سرالكس فرگوســن، مارچلو ليپي، آرســن ونگــر، ژوزه مورينيو، اســون گوران اريكسون، فابيو كاپلو و تعدادي ديگر از مربيان، يك تجربه بســيار بزرگ و سازنده بود. همــه اينها در نهايت در كتابي با عنوان «مأموريت ايتاليايي» گردآوري شد كه هدف آن مقايســه تضادهاي فرهنگــي در فوتبال انگليس و ايتاليا بود.

يكــي از موضوعات اين كتــاب به اين واقعيت اشــاره داشت كه در فوتبال انگليس نوعــي روحيه جوانمردي اســت كه فوتبال ايتاليــا از آن بيبهره بود. در انگليس مربيان پــس از بازيها بــا هم دســت ميدادند و نوشــيدني صرف ميكردند. بازي هر چقدر كه پرتنش بود، وقتي كه ســوت پايانش به صــدا درميآمد، همه جنگهــا هم به پايان ميرســيد و خبري از طعنه و كنايه زدن به همكاران يا زير سوال بردن صالحيت داوران نبود. رســانهها هم به جنجالهاي بي پايان درباره قضاوت بازيها دامن نميزدند. خبري از داد و فريادهاي متوالي نبود و نشريات هم داوران را به خاطر تصميمات جنجاليشــا­ن عليه تيم X در يك بازي كه 5 ســال پيش برگزار شــده بــود، بياعتبــار نميكردند. حتــي زماني كه بازيهاي رواني ســرالكس فرگوســن و كوين كيگان وجود داشــت هم معمــوال محتواي صحبت آنهــا يك ارزيابي منصفانــه از فرهنگهاي فوتبالــي بود. در زماني كه ســري A شــبيه رينگ بوكس و پر از تئوریهــاي توطئهآميز بود، ليگ برتر انگليس نماد فوتبال جنتلمنانه و سرشــار از روحيه ورزشــي بود. اگرچه ما انگليس را با ايتاليا مقايســه كرديم امــا در آن قياس به آساني ميشد فوتبال هر كشور ديگري مثل اسپانيا، پرتغال، تركيه، يونان، فرانسه و چند كشور ديگر را هم جايگزين ايتالياييه­ا كرد و حاال من ميخواهم رويدادهاي ماه اخير را در انگليس مرور كنم.

مــا ورودي تونــل را داشــتيم، ژوزه مورينيويي را داشــتيم كــه ميگفت برخي باشــگاهها از برنامه بهتري در ليگ برخوردار هســتند چون در ســازمان ليگ و اتحاديه فوتبــال انگليس نماينده (پارتــي) دارند. ما آرسن ونگر را داشــتهايم كه به خاطر رفتن بــه رختكــن داوران، توهين بــه آنها و زير ســوال بردن تماميتشان اتفاقي كه سال گذشــته مشــابه آن را با هــل دادن داور و متقلب خواندن او انجام داد و به ســبب آن 4 جلســه محروم شد 3 جلسه از نشستن روي نيمكت توپچيها محروم شــد. دوباره ونگر را داشــتهايم كه ميگفت نگران است تمــام تصميمات داوري كــه به ضرر تيمش گرفته ميشــود، تصادفي نباشند و همچنين آنتونيو كونتهاي را داشتهايم كه مورينيو را به خاطر فراموش كردن حركات جنجالياش در گذشته داراي زوال عقل توصيف كرد و او هم در جوابي طعنهآميز به كونته گفت كه هرگز به خاطر متهم شــدن به تباني محروم نشده و نخواهد شد.

از منظر انفرادي اگــر بخواهيم به اين قضايا نگاه كنيم شــايد بتوان آنها را توجيه و هضــم كرد و بــراي آنهــا بهانههايي آورد مانند اينكه يك مشــت مربي جوان سرشار از غرور جوانــي خونسرديشــ­ان را پس از يك شــهرآورد پرتنش از دست دادهاند و از ســر نارضايتي حاصل از ناكامي تيمهايشان چيزهايــي گفتهاند كه صرفــا جنبه تخليه خشم داشته اســت. براي بعضيها هم شايد جذابيت ليگ برتر به همين چيزهايش باشد و از كلكل مربيان با يكديگر اســتقبال هم بكنند.

هر كــدام از اين موارد هم كه باشــد، كامال مشــخص است كه ورق برگشته است. هم الليگا و هم سري A كه تا پيش از اين از نظر رقابتهاي زشت و پر از كينه و دشمني در وضعيت بدتري از ليگ برتر انگليس قرار داشــتند، در اين فصل و چنــد فصل اخير وضعيت بهتري نســبت به باالترين سطح از فوتبال باشگاهي انگليس داشــتهاند. با اين شــرايط فكر ميكنم كه اگر من و ويالي قرار باشد دنبالهاي براي كتاب مأموريت ايتاليايي بنويســيم، الزم اســت كه بازنگريهاي­ي در برخي از نتيجهگيريه­ايمان داشته باشيم.

منبع:

 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Persian

Newspapers from Iran