سه پرده از معجزه رم

یک- تعداد كساني كه براي رم شانسي قایل بودند، زیاد نبود اما ارنســتو والورده مربي بارسلونا در كنفرانس خبري دوشنبه گفت اتفاقات خارقالعــاده در فوتبال رخ ميدهد. شــاید خودش ميدانست تيمش در هفتههــاي اخير به شــدت افت كرده، شاید هم به بازگشت اســتثنایي بارسلونا در بازي فصل قبل مقابل پاريســنژرمن اشــاره داشــت. این بار نوبت آنها بود كه خجالتزده شوند.

گل زودهنــگام ادین ژكــو و پنالتي دانيله دروسي اميد را در دل هواداران زنده كرد چون بيش از نيم ســاعت وقت مانده بود. بارسا دقيقا همان راهي را ميرفت كه پاریسيها فصل قبل رفتند. هيچ خبري از تيم نبود چه در دفاع و چه در حمله، انگار فقط منتظر بودند مارك آندرهتر اشــتگن یكي پــس از دیگري توپهــا را بگيرد و صعود كنند، فقط همين.

اما هواداران ميزبان كه در تمام بازي فوقالعاده بودند، بوي گل را حس ميكردند و در دقيقــه 81 كاســتاس مانوالس این بازگشت كامال قابل باور را تحقق بخشيد. اوليــن شكســت فصل بارســلونا در ليگ قهرمانــان و الليگا در بدترین زمان ممكن رقم خورد و حاال این تيم براي سومين بار از مرحله یک چهارم نهایي ليگ قهرمانان حذف شــده و بدتر اینكه جــز خودش را نميتواند سرزنش كند.

رم از همــان موقــع كــه مهاجــم بوسنيایياش با كنار زدن ساموئل اومتيتي و خوردي آلبا گل زد، در مسير صعود قرار گرفــت. اوزهبيو دي فرانچســكو تركيبي هجومي را به ميدان فرستاده بود و خيلي زود به گل رسيدند. اینكه در نيمه اول 10 شــوت زدند و تنها یک بار دروازه ميهمان باز شــد، ناراحتشان كرد اما نااميدشان نه. ژكــو در تمام بازي ترســناك بود و روي گل دوم نقش داشــت، جرارد پيكه روي او خطاي پنالتي را مرتكب شد.

فرصتها براي رم ميآمد و ميرفت، تر اشــتگن یک ضربه عالي را از اســتفان الشــعراوي گرفــت امــا روي ضربه ســر مانــوالس كاري از دســتش برنيامد. بعد بارســا زنده شــد، حداقلــش حمله كرد. عثمــان دمبله آمد و ليونل مســي كه در هر دو دیدار محاصره بود، بيشــتر درگير شــد اما خيلي دیر بــود و رم كار خودش را كرده بود.

دو- آمار بارسلونا در این فصل خوب بــود، تا قبــل از سهشــنبه در 48 بازي قبلي خود یک شكســت داشــتند، صدر الليگا را در اختيار دارند و به فينال جام حذفي رســيدهاند اما در هفتههاي اخير نگرانكننده بودند، بــرد 4 بر یک در 2 دیــدار مقابل چلســي مغرورشــان كرد امــا واقعيت این بود كــه بعد از تعطيلي مســابقات ملي افت شدیدي پيدا كردند. مقابل ســویا واقعا خوششانس بودند كه با 2 گل دیرهنگام نباختند و برد برابر رم و لگانس آنچنان كه به نظر ميرسيدند، آسان نبود. نيمه اول بازي در رم شباهت زیادي داشت به بازي نااميدكننده فصل قبل در زمين پاريسنژرمن و یوونتوس. نميتوانســتند با پرســينگ فوقالعاده رميها كنار بيایند، ســرخيو بوسكتس، ایــوان راكيتيــچ و آندرس اینيســتا در حركت رو به جلو ناتوان بودند و پشــت ســر آنها افتضاح بود؛ دفاع بارسا كه در این فصل نقطه قوتــش بوده مثل اینكه براي اوليــن بار كنار هم بازي ميكردند. گل اول بيدارشــان نكــرد و هرچه بازي جلو رفت، هيچ كاري براي بهبود اوضاع نكردند، حتي از دســت مسي هم كاري برنيامد.

حاال رویاي سهگانه بر باد رفته و باید براي بــردن الليگا و كوپــا دل ري تالش كنند هرچند كافي نخواهد بود.

سه- استادیو المپيكو كارخانه انرژي و اميــد بــود و بازیكنــان آن را به زمين انتقال دادند. در سراسر بازي هواداران رم بر همتایان كاتاالن خود ســلطه داشتند. ديفرانچســكو درست تصميم گرفت، ژكو درخشــان بود، راجا نایينگوالن همه جاي زمين حضور داشت و فدریكو فازیو... او در پست مدافع-بال راست چه نكرد؟

در نوكمــپ ضربه خوردند، دو گل به خودي، دفاع شــكننده و نداشتن اعتماد به نفــس ترمز رم را كشــيد امــا به آنها آموخت كه اگر جرات داشــته باشند، این كار فوقالعــاده از دستشــان برميآید. آیا رم ميتواند قهرمان شــود؟ شاید برایشان شانســي قایل نباشــند همانطور كه براي بازگشتشان مقابل بارسلونا بعد از باخت 4 بر یک هم قایل نبودند، ســه بازي فاصله دارند...