بهترکیببرنده دست نزن

5پرسپولیس در آستانه یک موفقیت کمنظیر در فوتبال ایران است. پوکر قهرمانی که در کنار جامهای دیگر و حضورشان در فینال آسیا نیمه دوم دهه نود را به درخشانترین دوران این تیم در فوتبال ایران بدل کرده است. دورانی که معمارش برانکو ایوانکویچ است و حاال یک فصل کشدار و پر انقطاع را با کالدرون و یحیی گلمحمدی پیشرو دارد تا به موفقیت برسد. پرسپولیسیها برای رسیدن به موفقیت در این فصل تنها چند گام دیگر را باید استوار بردارند و البته در سایه عملکردضعیفرقبایشانبرایچهارمینبارپیاپیجامرالمس کننداماچهچیزیبهتریندورانپرسپولیسراساختهاست؟ در نگاه اول شاید اسم و چهره برانکو پاسخ این سؤال باشد اما میبینیم که بعد از رفتن برانکو هم همچنان پرسپولیس تیم دستنیافتنی در صدر جدول است و با رقبایش اختالف امتیازی دو رقمی دارد. بعد از تأثیر مهم برانکو شاید بتوان گفت ثبات در مجموعه پرسپولیس از مهمترین فاکتورهای درخشش چند ساله این تیم باشد. در همه این سالها خیلی سعی شده تا شاکله پرسپولیس حفظ شود و به ترکیب این تیم دست خورده نشود. بازیکنان کمی از این تیم جدا شوند و تنها برای تقویت و بهتر شدن تیم بازیکنی برای آن جذب شود. این فاکتور در مقایسه با وضعیت رقبای پرسپولیس شاید در ذهن مخاطبان مؤثرتر از سایر فاکتورها باشد. در چند سال اخیر آنقدر به تیمهای رقیب پرسپولیس بازیکن اضافه شده و از جمعشان رفته که میتوان با مجموع آنها چند تیم لیگ برتری آماده را سازماندهی کرد. بنابراین در تأثیر برانکو و همچنین ثبات پرسپولیسبرایکسبموفقیتهایپیاپیشکینیست. اما دیگر موضوع مهمی که موجب شده پرسپولیسیها در همه این سالها در اوج باشند و اعتماد به نفس باال و شخصیت قهرمانی پیدا کنند، پایبندی آنها به ترکیب تاکتیکی یکسان در درون زمین است. چیزی که با رفتن برانکو و آمدن کالدرون و بعد از آن یحیی گلمحمدی هم اگرچه پیشبینی میشد دچار تغییراتی شود اما دستنخورده باقی ماند و پایبندی آنها به یک تاکتیک در زمین موجب شد تا شما تفاوت چندانی بین بازی پرسپولیساینروزهاوسهسالپیشاحساسنکنید. برانکو، کالدرون و یحیی هر سه به سیستم 4-4-2 اعتقاد داشتند و همین اعتقاد موجب شده تا یک یکدستی و روانی خاصی در بازیهای پرسپولیس در این سالها مشاهده کنیم؛ تیمی که انگار بایکترکیبیکساندرهمهاینسالهابازیمیکند.شایدسومین عاملی که در میان عوامل دیگر موجب شده تا پرسپولیس مثل یک قهرمان به پیش برود، همین دست نخوردن به تاکتیک تیم و انجام یک مشق درست در همه این سالهاست. این البته از بخت پرسپولیس هم بود که دو مربی بعد از برانکو به سبک بازی او پایبند بودند و به این ترتیب دوران درخشش سرخها ادامه پیدا کرد.