خودرویداخلیرابهخاطربسپار،رانندهمردنیاست

تمرکــز بر امکانات جانبی: این غربیهای پولپرســت از آن جایی که همیشه سودای سود بیشتر را در سر میپرورانند، با تمرکز بر شناسایی و تعبیهی مؤلفههایی در خودرو که توجه مشتری را به خودش جلب میکند، توانستند فروششان را افزایش دهند و سودشان بیشتر شود. اما نباید فراموش کرد که هر کس نان دلش را میخورد؛ خودروسازان ما بدون هیچ تمرکزی بر هیچ مؤلفهای، باز هم دارند بیشتر از آنها سود میکنند. چون همواره معتقد بودهاند که بهترین روش در کسب سهم از بازار این اســت که مشتری خودش سمت شما بیاید نه اینکه شما مشتری را قانع کنید سراغ خرید محصوالتتان برود. لذا خودروسازان ما در این زمینه توانســتند با کمک دوســتان دالل، تمــام رقبا را از عرصــهی رقابت خارج کنند. به این شــکل که یــک مدت خودروی خارجــی باکیفیت در بازار وجود دارد و مردم میروند آنها را میخرند امــا موقع فروش با جملهی «اینا که بــازار نداره، پراید مثل نخودچی میمونه، صبح بذاری شــب فروش رفته!» متوجه میشوند چه غلطی کردند و کاش میرفتند سراغ همان خودروهای خوشفروش داخلی. با همین شیوه، به این عبارت میرسیم که «خودروی داخلی را به خاطر بسپار، راننده مردنیاست». عرضــهی خودروهای ارزانقیمت: این هــم یک کپیبرداری ضعیف دیگر، همه میدانند که عرضــهی خودروهای ارزانقیمت، تخصص صنایع خودروســازی ما اســت. عالوه بر آن، اگر شما از خودروهای باکیفیــت ارزانقیمــت داخلی راضی نباشــید، میتوانیــد بروید و خودروهــای باکیفیــت ارزانقیمــت چینی را خریــداری کنید. به هرحال آلترناتیوهای دیگر در کشــور ما کم وجــود ندارد، بنابراین عرضهی خودروی ارزان کار شــاقی نبوده که این شــرکت خارجی انجام داده باشــد. البته در این بین از درایت مدیران خودروســازی ما نباید غافل شــد، ما به زودی با حربهِی «دامپینگ» شــاهِد یک کامبک فراموش نشــدنی در بازار خودروی کشور خواهیم بود. با این رویکرد که مدیران ما با یک هوشــمندی مثالزدنی، وقتی دیدند با همین قیمتهای فعلی هم زیانده هستند، به جای دامپینگ قیمت، دامپینگ کیفیت را سرلوحه کار قرار دادند. االن مــردم میروند خــودروی خارجی میخرند ولــی به مرور و با ایرانیزه شــدن قطعــات، کیفیت خودرو پایین میآیــد و این پایین آمــدن آنقدر ادامــه پیدا میکند تا ذائقهی مــردم برگردد به خرید محصول داخلی. ایجاد برنامهی جامع نوســازی مدلها: این برنامه نه تنها نوآوری آن شــرکت خارجی نبوده بلکه یک کپی سخیف از صنایع خودروسازی ما بوده اســت. اگر آنها برنامهی جامع نوســازی مدلها را دارند، ما خودمان «پراید مذگان» داریم و در طی این سالها، هر ساله تعداد بیشــماری مدل نوسازی شــدهی پراید را به جامعهی جهانی ارائه کردهایم. ما نه تنها مدلهایمان را نوســازی میکنیم، بلکه مدلهای نوسازی شــده را هم دوباره نوسازی میکنیم. مثال پراید را نوسازی میکنیــم و تیبا تولید میکنیم، بعد خود تیبا را نوســازی میکنیم و کوییــک تولید میکنیم. حاال به زودی قرار اســت کوییک را هم نوسازی کنیم تا در مقولهی نوسازی رکورد بزنیم و پوز خودروسازان خارجی را به خاک بمالیم. کال ســازمان گســترش و نوســازی صنایع ایران هم آنقدر که ما نوســازی میکنیم، نوسازی نمیکند. اصال شما اگر از جلوی سازمان ملل رد شوید میبینید که سردر آن شعر بنی آدم اعضای یکدیگرند از ســعدی نوشته شده اســت و پایین آن هم شــعری از سایپا که میفرماید:«نوســازی میکردیم وقتی نوســازی کــردن مد نبود». فیالواقع خودروسازان ما دیگر نوسازی را برای نوسازی نمیخواهند بلکه به عنوان یک جنگ روانی برای به در کردن رقبا از آن استفاده میکنند. برای این کار ابتدا با شرکتهای خارجی شناخته شدهی دنیا قرارداد همــکاری امضا میکنند، بعد نرم نرمک در محصوالتشــان دســت میبرند تا آنها را دیوانه کنند. یک بار به عقب ماشین خارجی دست میزنند و صندوق عقب ماشــین را بزرگتــر میکنند، یک بار چراغ بزرگتری به ماشــین خارجی وصل میکننــد و به عنوان یک مدل جدید وطنــی از آن رونمایی میکنند، و در نهایت با تولید وانت آن خودرو، ضربهی نهایی را میزنند تا کار یکسره شود.