Igor Stuifzand
“De Mercedes-AMG GT C in de hand houden als je je over de grens waagt, vraagt om veel gevoel en soms vliegensvlugge reacties. Dan kan de auto lelijk naar je enkels bijten.”
Het begon allemaal met de RoteSau, een raceversie van een auto waar niemand zich ooit een raceversie van had kunnen inbeelden: de Mercedes 300 SEL 6.3. Het waren rijke sterren uit de film- en muziekindustrie en tycoons uit het bedrijfsleven die deze superdeluxe limousine kochten, maar dankzij z’n gigantische, koppelrijke V8-motor – afkomstig uit de nog luxere en nog grotere limousine Mercedes 600 – reed de 300 SEL 6.3 mooi de Porsche 911S zoek (in rechte lijn althans). Kom niet met de stelling dat Duitsers geen humor hebben. Want als de Mercedes 300 SEL 6.3 nog geen invloed had op je lachspieren, dan bezorgde de raceversie van deze auto je wel de slappe lach. De auto kwam in 1971 aan de start van de 24-uursrace op SpaFrancorchamps. Enkele oud-medewerkers van Mercedes hadden het slagvolume van de V8-motor opgeboord naar 6,8 liter, waardoor het vermogen steeg naar 425 pk en de topsnelheid naar 265 km/h. Gedurende de race vrat de auto banden als curryworsten en zoop hij benzine alsof de Oktoberfeesten naar de Belgische Ardennen waren verplaatst. Maar de auto ging hard, heel hard, en zijn motor was niet kapot te krijgen. Ondanks de vele pitstops bulderde de RoteSau als tweede over de finish. Maar daar zagen de vele teams die aan de start verschenen met een lichtgewicht BMW, Alfa of Ford waarschijnlijk toch niet de humor van in ...
OP HET RANDJE
Uit het raceteam onder leiding van HansWerner Aufrecht en Erhard Melcher werd AMG geboren. Voor de naamgeving van hun in Mercedessen gespecialiseerde tuningbedrijf namen beide heren de eerste letter van hun achternaam en de eerste letter van Grossaspach, Aufrechts geboorteplaats. In de hoogtijdagen van de tuningscene pakte AMG uit met technische updates en optische upgrades. Dat resulteerde in spectaculaire auto’s, die echter ook op het randje van de goede smaak balanceerden. En er ook vaak overheen tuimelden, als een AMG-klant ervoor koos zijn 560 SEC met minstens 30 centimeter te laten verbreden om de goudkleurige walsen onder het parelmoerwitte plaatwerk te kunnen huisvesten. AMG bleef ook racewagens bouwen en leverde Mercedes meerdere keren de constructeurstitel in de DeutscheTourenwagenMeisterschaft (DTM). Uiteindelijk zette Mercedes de nauwe samenwerking met AMG om in een meerderheidsaandeel, en verscheen er van de standaard Mercedes-modellen een sportieve AMG-uitvoering. Inmiddels is de sportieve tak omgedoopt tot Mercedes-AMG, en ontwikkelde het in eigen huis de Mercedes-AMG GT.
Het is 50 jaar geleden dat AMG werd opgericht, een jubileum dat Mercedes heus niet in stilte voorbij wil laten gaan. Voor de gelegenheid is een speciale editie van de GT verschenen, die in een oplage van 500 stuks wordt gebouwd. Deze Mercedes-AMG GT C Edition 50 wordt als coupé en als roadster aangeboden. De special edition onderscheidt zich van de overige GTmodellen met een reeks unieke uiterlijke details, zoals de sierelementen in zwart chroom, de zwarte spiegels en de speciale AMG-kruisspaakswielen in 19 (voor) en 20 inch (achter). De inzittenden worden onthaald door AMG Performance-kuipstoelen met zwart-grijs nappaleer, een sportstuur dat deels is omrand met opgeruwde microvezelbekleding en grijze veiligheidsgordels. Op verschillende plaatsen keert het opschrift Edition 50 terug, uit te spreken als EedietsioonFuunftsieg. De auto is trouwens verkrijgbaar in twee speciale matlakken: grafietgrijs en 4551/1939/1287, en niets anders.
SNELLE VERDIENSTEN
Van de GT Roadster kennen we de C-versie al, voor de GT Coupé is deze 557 pk sterke motorvariant nieuw. Hij vult de ruimte tussen de GT S en de sportieve topversie, de GT R. Dat er slechts 500 exemplaren van de GT C Edition 50 worden gebouwd, maakt de auto des te interessanter voor de verzamelaar van exclusieve sportwagens. Toch vragen we ons af of de auto door zijn beperkte oplage net zo begerenswaardig wordt als bijvoorbeeld een special edition van de Porsche 911. Neem bijvoorbeeld de 997 Sport Classic of de 991 R, die bij de introductie al waren uitverkocht en bij afle- vering al meer waard waren dan ze bij de dealer gekost hadden. Een soortgelijke speculantenwaarde lijkt de Mercedes-AMG GT C Edition 50 toch niet los te maken. Dan hadden ze het vermogen naar minstens 600 pk moeten tillen. Goed, dan koop je de Edition 50 niet voor de snelle verdiensten, en ga je ermee rijden. Je kunt jezelf nauwelijks een groter plezier doen. Hoe vaak we de AMG GT inmiddels hebben laten aanrukken voor een artikel in AutoReview? Geen idee, een stuk of 80 duizend keer, maar met de GT C Edition 50 hebben we weer evenveel schik als bij de eerste kennismaking, vier jaar geleden in Californië. Waarbij de vierliter bietoerboow- V8 voor het allergrootste vermaak zorgt, met zijn grandioze uitlaatkakofonie. De helft van het plezier beleef je al wanneer je op de hoge middentunnel de knop hebt ingedrukt waarmee je de vlinderkleppen in het uitlaatsysteem openzet. En dan heb je nog geen meter gereden. Dat de auto met zijn 557 pk en 680 Nm razendsnel is, behoeft geen enkel betoog. Dat de AMG GT C zich niet door de eerste de beste beginnende bestuurder laat bedwingen, vinden we echter wel het vermelden waard. In het Race-programma, waarin het motorisch geweld geheel tot je beschikking staat, hoef je geen begenadigd chauffeur te zijn om de grenzen op te zoeken. Maar de auto in de hand houden als je je over de grens waagt, vraagt om veel gevoel en soms vliegensvlugge reacties. Maar dat maakt hem juist zo woest verleidelijk. Laat die Porsche 911 maar staan.
Je kunt jezelf nauwelijks een groter plezier doen door te gaan rijden.