Vertrouwen

In mijn wijk zijn ze weer op pad geweest, de scholieren van groep zeven van de basisschool om de hoek. Kinderpostzegels verkopen. Het valt me op dat ze streng geïnstrueerd zijn, want ze mogen niet binnenkomen, zeggen ze. Dan staat er een schattig meisje voor de deur. We kennen elkaar, ze laat wel eens mijn hond uit. Ik nodig haar uit om de bestelling even op te nemen in mijn warme woonkamer. Ze kijkt me met grote ogen aan en vraagt „Bent u te vertrouwen?” Mieke Kerkhof Lezers zijn de auteur van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via ik@nrc.nl