Dadakkel a Mata ti Babassit a Tawa
Immuna a naipablaak iti Bannawag iti Hulio 15, 1968 a bilang.
TANTANAMITIMEN ni Prudencio ti kararag iti bassit a paglualuan. Nakatugaw iti katre ken sisasango iti pannakalaem ti bassit a siledda. Di pay agkirem; no dadduma, napungay dagiti matana a kumita iti diding a nagparutan iti sumagmamano a lansa.
No kasano ti kinapasnek ni Prudencio nga agkararag, kasta met ni Alejandro iti libro a nasurok a dua a pulgada ti kaakabana ken tallo a pulgada ti kaatiddogna. Nakailad iti akinngato a kadsaaran ti kama. Madlaw ti apagapaman a tigerger dagiti imana, ket no dadduma, agpatangken dagiti nagtinnali a gurongna.
Pagna a pagna ken tangad a tangad ni Melanio agingga iti nagsardeng iti suli nga immuluanan ti kama da Prudencio. Nagdumog ket dimket ti rupana iti diding. Simmirip iti bassit nga abut. Kimmabbeng ti kanawan nga imana iti adigi ti kama ken dimmadakkel ti angesna.
“Ayna, ama, ina, asus… grasia!”
Tinaliaw ni Prudencio. “Dinakam, Apo, baybay-an a maitebbang iti dakes…” impigsana.
No ipababa ti ikikita iti buttaw, apagisu iti sangadangan nga awang a nagbaetan ti yero a pagikoladaan dagiti adda iti maikadua a kadsaaran, ken iti gayadan ti narehasan a tawa ti bangir a balay. Dayta nga awang ti pannakatawa ti akimbaba a kadsaaran. Pasig a babbai ti agab-abang dita. “Ayna, naglilinisdan!” nayesngaw ni Melanio.
Timmapuak ni Alejandro iti kama. “Yanna? Yanna?” inwalinna ni Melanio. “Pakawanem ida, Ama, ta dida ammo ti aramidda…” impigsa ni Prudencio. “Ikkam ida iti nalawlawag a panagpanunot…!”
Natimudna ti nasam-it nga ayug iti bangir a siled, iti abagatan ti siledda, sa ti panagranitrit ti kama dita. Maymaysa idi damo, ngem adda sabali a nasam-it nga ayug a nakidueto. Paggugustona dayta a kanta. Inwarasna ti panagkitana iti diding agingga iti nagsaltek iti nakaparutan ti dekuatro a lansa iti abay ti naibitin a kalendario ni San Pedro.
Tinangepna ti paglualuan sa nagin-inayad a timmakder ket imbatogna ti kanigid a matana iti abut. Tinengngelna ti panagangesna. Maymaysan daydiay agdaydayyeng a nagilad iti kama. Maris-rosas ti naingpis a pagturogna. Ngem dimteng ti sabali pay a babai a sinaruno ti lalaki a katataeb ni Prudencio. Nagtugaw iti iking ti kama; kasta unay ti katawada. Nagalus-os ni Prudencio iti panagkuti da Melanio, sa nagimpipidut iti intinnagna a paglualuan. Imparabawna iti lamisaan iti abayna. Sa naginlulukib iti kalendario iti diding. “Kaska la di lalaki, Den. Umayka ditoy!” inyawis ni Alenjandro. “Saysayangem ti kinabarom, lakay,” kinuna ni Melanio. “Kursilista daytoy… Allaka, Mel, ipulongkanto ken ni Sally!”
“Diak bigbigen no kuan ti kinakursilistam, Den,” impangta ni Melanio. Innala ni Prudencio ti nabengbeng a librona iti lamisaan. Inyiladna iti kama, ket saannan nga intaltalek dagiti dua. Ngem adda simmippit iti bukotna. Bimmangon ket linig-isna ti kiteb. Iti panagidda manen ni Prudencio, nagunggon ti kama a naipideg iti diding ket nagtinnag ti rugit iti nagbingngi a bobeda a sinaruno ti dalagudog dagiti bao iti ngato.
“Madi daytoy innalatayo a kuarto. Umok dagiti bao ken kiteb!” insakuntipna.
“Uray ta adda langit!” inrungiit ni Melanio.
Nagsubli ni Alenjandro iti iddana iti akinngato a kadsaaran ti kama idi awanen ti kitkitaenda, ket intuloyna a binasa ti pangtedna. Sinango met ni Melanio ti lamisaan tapno subalitanna ti surat ni Sally a naawatna pay laeng idi napan a lawas.
IMMARANTIDDOG ti balay a dagus da Prudencio. Dua ti siled iti ngato ngem maymaysa ti banio nga adda iti sirok. Nakapsut ti danum, nangruna iti bigat. Maymaysa ita ni Prudencio. Adda klase da Melanio ken Alejandro agingga iti alas onse media. Nabannog ni Prudencio a nagdalus ket agkalkalimduosan.