Martiaanse Trojanen blijken restjes van mini-planeet te zijn

Opmerkelijke verdeling

De mini-planeet is waarschijnlijk lang geleden tijdens een botsing vernietigd. Trojanen zijn brokken materie die dezelfde baan hebben als een planeet. Ondanks dat de planeet en de Trojanen dezelfde baan volgen, komt het nooit tot een botsing. De Trojanen bevinden zich namelijk op 60 graden boogafstand van de planeet en reizen dus of voor de planeet uit of achter de planeet aan. Mars heeft negen van deze Trojanen. Acht ervan bevinden zich in Lagrangepunt 5. Eentje in Lagrangepunt 4. Die opmerkelijke verdeling konden onderzoekers tot voor kort niet goed verklaren. Theorieën hadden ze er wel over. Zo dachten sommige onderzoekers bijvoorbeeld dat een planetoìde in Lagrangepunt 5 na een botsing uiteengevallen was, waarna het acht leden tellende groepje brokstukken dat we vandaag de dag zien, was ontstaan. Een andere mogelijkheid was dat er eerst één Trojaan in Lagrangepunt 5 huisde. Die Trojaan is sneller gaan draaien, waardoor er kleine stukken van de Trojaan afvlogen. Hoewel de theorieën van elkaar verschillen, zijn ze het over één ding eens: de Trojanen in Lagrangepunt 5 zijn ooit onderdeel geweest van één hemellichaam. Maar is dat werkelijk zo? Wetenschappers hebben dat nu uitgezocht. Ze keken daartoe naar de kleur van het zonlicht dat drie Trojanen in L5 reflecteren. Het onderzoek wijst uit dat de drie Trojanen een vergelijkbare samenstelling hebben. Aangezien de brokken materie ook dezelfde baan hebben, wijst het er sterk op dat ze afstammen van één hemellichaam.

Het onderzoek wijst verder uit dat de onderzochte Trojanen voornamelijk uit olivijn bestaan. En dat is opmerkelijk. Olivijn is een mineraal dat normaal gesproken in veel grotere hemellichamen onder hoge druk en hoge temperaturen ontstaat. Het wijst erop dat deze Trojanen resten zijn van mini-planeten die net als de aarde een korst, mantel en kern ontwikkelden, maar door botsingen vernietigd zijn. “Er bestaan veel verschillende families in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter en zelfs onder Jupiters Trojanen, maar geen van deze bestaan uit door olivijn gedomineerde planetoïden,” vertelt onderzoeker Apostolos Christou. Onderzoekers noemen dit ook wel het ‘missing-mantle problem‘. De planetoïdengordel is rijk aan mineralen die thuishoren in de kern of korst van planetesimalen, maar er zijn nauwelijks mineralen te vinden die thuishoren in de mantel. De ontdekking van een door olivijn gedomineerde planetoïdenfamilie nabij Mars lost dit missing-mantle problem niet op. Maar het laat wel zien dat in het jonge zonnestelsel in de buurt van Mars mantelmateriaal voorhanden was. “Onze resultaten suggereren dat dergelijk materiaal heeft bijgedragen aan de vorming van Mars en misschien ook aan de vorming van diens planetaire buurman, onze eigen aarde.” (Scientias.nl)