Katten

Ze zijn er in soorten en maten, In kleuren zo mooi als maar kan.

Die snoezige poezige vriendjes, Ze willen je aandacht en dat blijkt ook wel dan.

Altijd zetten ze hun beste beentje voor, Tja, lief slijmen is hun tweede aard. Maar zodra hun bakje weer vol is, Is de drukte weer even bedaard.

Dan heb je weer even tijd voor jezelf, En kan je weer eens doen wat je wilt. Dat denk je dan tenminste wel eens, Maar de gedachte van je kat verschilt.

Want plots springt er weer een op je schoot, Als je net even lekker gaat zitten.

Want ja, op jou ligt het toch zachter,

Dan op hun eigen plekje waar ze horen te pitten.

De dure krabpaal blijkt ook niet echt nuttig, De diva loopt er heel stijlvol omheen.

Ze zal er nooit eens aan krabben,

Dat doet ze liever aan de bank of je teen.

Want zodra je ineens voorbij loopt, Neemt zij haar sluiphouding aan. Dan schudt ze nog even haar kontje,

Alvorens ze jou gaat verslaan.