Beachd Ailein
BHA MI GU MATH MÌ-THOILICHTE nuair a chaidh coinneamh de chomataidh mhion- chànanan Eòrpach a ghairm dà latha ron Nollaig.
Cha robh dol às againn oir bha co- dhùnaidhean cudromach a’ tighinn tràth sa Bhliadhn’ Ùr agus dh’fheumamaid a bhith deiseil.
An aon “fhaothachadh” a bh’ ann dhuinne a bha a’ siubhal astar b’ e gun d’ rinneadh a’ choinneamh aig portadhair Bhaile Àtha Cliath. Bha an t-àite air chrith agus na ceudan a’ feitheamh gus fàilte a chur air càirdean a’ tighinn dhachaigh air saor-làithean.
Bha faireachadh cho blàth ‘s cho càirdeil a’ coinneachadh luchd-siubhail ‘s gur cinnteach gun robh iad uile a’ dùrachdadh a bhith nam pàirt den dualchas Èireannach ud! Gu cinnteach cha robh ìomhaigh na inbhe mion- chànanan ri fhaireachadh.
Saoilidh mi gun robh an aon seòrsa fhaireachaidhean a’ nochdadh ann am farpais ball- coise Cupa na h-Eòrpa nuair a chunnacas Innis Tìle agus a’ Chuimrigh, an dà dhùthaich bheag, a’ dèanamh a’ chùis air a dhà de na dùthchannan mòra. Dàibhidh a’ coinneachadh Goliat dà thuras anns an aon fharpais! Cuiridh mi geall nach robh duine aig an robh am freumh as taine ri dualchas nan dùthchannan beaga sin nach robh moiteil a’ faicinn mar a thachair.
Thèid mi ‘n urras cuideachd gun d’ fhuair muinntir Innis Tìle agus na Cuimrigh misneachadh agus togail, agus nach bu mhath gum maireadh sin dhaibh. Bha e air a bhith fìor mhath cuideachd nan robh an fharpais Eòrpach seo air barrachd aithne a thoirt dha na cànanan is na dualchasan eadar- dhealaichte aig na dùthchannan fa leth a tha a’ gabhail pàirt.
Tha cothrom an lùib thachartasan den t-seòrsa seo togail agus brosnachadh a thoirt dha mion- chànanan agus gu dearbh beagan de rùn phoileasaidhean Eòrpach air còraichean luchd- cleachdaidh mhion- chànanan a chur an gnìomh.
An t-seachdain seo chaidh cuideachd bha cuimhneachain air a’ Chogadh Mhòr agus gu sònraichte toiseach blàr brùideil, agus faoin, an Somme mar bhrat os cionn aoibh- neis buil fharpaisean ball- coise. ‘S e ùine mhòr a th’ ann an ceud bliadhna ach tha e cho ceart a bhith a’ gleidheadh cuimhne agus a’ toirt urram dha na milleanan a chaill am beatha.
Chan urrainn dha neach a sheallas air na bheil an siud de dh’ainmean air clachan-uaighe agus air na cuimhneachain tiamhaidh dhan fheadhainn nach d’ fhuaras airson an tiodhlacadh, gun beachdachadh air meud a’ chall a dh’fhuiling an saoghal. Dh’fhuiling na cànanan is dualchasan dam buineadh an fheadhainn a chailleadh cuideachd, agus tha fhios gum bheil dleastanas oirnn na dìleaban prìseil sin a ghleidheadh mar phàirt den urram a choisinn an cuid ìobairtean.
WELSH AND ICELANDIC VICTORIES in Euro 2016 matches will have stimulated the confidence of their people and it seems a pity that the competition doesn’t give more recognition to the languages and culture of competing countries.
Footballing euphoria is shadowed by memories of the brutality and horror of the Somme, and we are reminded of our duty to honour the memory, and the languages and cultures, of those who died.
Ailean Caimbeul (Allan Campbell), ailean@obantimes.co.uk.