Vemje politike, merret me një këngë folklorike për Erdoganin

Dërguar me email Në adresën e redaksisë

Nuk u shkoi mendja vemjeve politike në një emision te Ylli Rakipi, se rapsodi popullor do t’i balsamoste me përgjigjet e tij folklorike. Në atë emision të analistëve me përjashtim të diplomatit Paskal Milo u tërhoqën nga bisedat e tij sa melodioze e aq burrërore folklorike. E kishin thjesht emision politik, për këngën që këndoi këngëtari i talentuar nga Mallakastra, Guri Rrokaj për Erdoganin e Turqisë. Këngë që doli nga pulti i televizorit. Kaq mjafton, ç’donin tjetër vemjet që tentonin tjetër qëllim? Tani që po shkruaj, kam përpara shatërvanit duke pirë kafe një këngëtar nga Zagoria, që ka kënduar për Mao Ce Dunin. Ai nuk më njeh, unë po. Ti themi tani atij, përse këndove për udhëheqësin kinez? Ai, do të çuditet dhe do të më largojë me indinjatë. Ja, ç’na thotë Konica, kur shkruan se: Çdo shqiptar di dhe kupton, se ç’borxh i kemi ne Willsonit. Në qoftë se ka një shqiptar që s’merr vesh që shpëtimi dhe liria e vendit të tij i detyrohet Willsonit, ai nuk është njeri, dhe duhet të kemi mëshirë për verbërinë e tij dhe errësirën që i kanë mbuluar trutë. Presidentit Willson, thotë Konica, i ngritën edhe një këngë: Thërrasin rroftë Amerika, madhëria e tij Willson, ku aty me 14 pika i thotë Europës qëndron. Por, vemjet politike i thonë Z.Rrokaj se përse nuk ke një këngë për Yuri Kim. Aty tek Willsoni është dhe teksti i këngës për ambasadoren. Si ti themi Elena Kadaresë, tek Koha e pamjaftueshme, kur rapsodi popullor në martesën e Zogut me Gardelinën këndoi këngën: Gardelinë leshratëndë, qysh erdhe në vendin tënë, kaluar apo më këmbë.

A, mos vallë, t’u themi përse u këndua kjo këngë? Tu themi rapsodëve popullorë, përse këndoni për Fatos Nanon, Sali Berishën, Edi Ramën. Me ç’të drejtë! Ata këndojnë edhe për Skënderbeun, për Ismail Qemalin, për Isa Boletinini, për Selam Musain e plot figura të tjera për të cilat ua thotë pulti. Por, për Erdoganin nuk duhej të këndonte, thonë analistët ! Dhe e futi autorin e këngës në histori që ai i dinte më mirë. Ai foli për Arianitët e Kananinës, më bukur se Arjanët e panelit. Por, këngëtari mallakastriot ishte i qetë dhe tolerant. Arjan Çani, në një emision pikërisht për këtë këngë të rapsodit, të shfaqur tek Zonë e lirë thirri: Aty të vdisni,-kur e dëgjoi. Te Ylli Rakipi, Çani nuk foli fare, e këngëtari nuk e ofendoi Çanin. Çani dhe çanëria kujtojnë se rapsodi nuk e njeh Erdoganin, kujtojnë se nuk e njeh Turqinë, kujtojnë se nuk e njeh jetën demokratike të saj. Ata, kujtojnë se ai nuk i njeh përpjekjet e popullit turk për civilizim e demokraci. Por, pulti i tha tjetër gjë. Ç’të keqe ka që një komb të dhurojë 500-të hyrje për tërmetin dhe një spital në Fier. Ato t’i dhurojë dhe unë këndoj. Ky është misioni im për këngën. Më shumë se kaq nuk foli mallakastrioti. Paneli u mund nga kënga për Erdoganin. Dhe kjo u duk nga bajga që lëshuan në fund të tij, kur e pyetën: Sa të paguan? Vemjet, dhe kur kanë qelizat e fundit, nuk ngordhin. Ato pickojnë. Këngëtari doli i fituar nga ai emision, paneli humbi, por edhe ne mësuam shumë. Vasil Puci

SMS 068 90 73 730 ose e-mail thanodita@gmail.com. Opinionet e shprehura në këto faqe nuk përfaqësojnë domosdoshmërisht politikën redaksionale të gazetës