A U NDËRTUA KAPITALIZMI NË SHQIPËRI?

Halimi dhe Stefani, tok me Pjetrin dhe Serafinin e pinë kafen shpesh bashkë tani pasi u çelën dyert e kafehanes pranë pallatit të tyre, sepse kovid-19 sikur u fashit disi. Janë miq të rinj, relativisht, paçka se janë të moshës së thyer. Të edukuar me thuajse tërë shkallëzimet arsimore të kohës, sipas profilit të zgjedhur, gjatë sistemit komunist tani ata po përjetojnë “përparësitë” e kapitalizmit të stilit amerikan në këtë cep të globit, këtë qoshe të begatë me emrin Shqipëri, që e kanë zili akoma ujqërit imperialistë. Me që gjuha shkon atje ku dhëmb dhëmballa, përditë tema e bisedave është vetëm shëndeti, politika dhe “ku po vemi kështu?” Dje, në këtë ditë të ‘minidimrit’ ( edhe fjalorin meteorologjik po na i ndryshojnë tani të huajt që po na sundojnë, sikur nuk e ka fjalën shqipe aq të fuqishme gjuha jonë “dimër i vogël”!?) që na sollën javët e para të marsit, Halimi, më i thyeri në moshë por jo në karakter, ‘hodhi një bombë’ në tavolinë: “Si thoni more shokë, a u ndërtua kapitalizmi tek ne në Shqipëri?” Secili nxitoi të thotë mendimin e vet. Në thelb , këta pleq me kokë të zbukuruar nga thinjat dhe me mendime të thekura objektive, godisnin me çekan në të njëjtën pikë. Vendit tonë, në atë sistem ekonomiko-shoqëror që nisëm të ndërtonim, iu deshën 30 vjet, 1945-1975, që të sigurohej buka në vend, të zhdukej analfabetizmi, të mund të harrohej gjakmarrja, të kishte një shtet me industri të lehtë e me bujqësi të përparuar, ndërkombëtarisht me emër, mbrojtje të sigurt, kulturë të zhvilluar dhe me demokraci e diktaturë proletare të forcuar kundër tërë armiqve të brendshëm e të jashtëm,-midis të cilëve fesë dhe kolaboracionistëve-,dhe me unitet të fuqishëm kombëtar. Gjithçka e ndërtuam mbi bazën e pronës shoqërore mbi mjetet e prodhimit e jo mbi bazën e pronës private. Gjithçka sipas mësime të K.Marksit dhe të aplikuara nga Enver Hoxha në kushtet shqiptare. Arritje të mrekullueshme për një kohë të shkurtër. Por ishim të bindur se socializmi ishte ende shumë larg, e sidomos kur tërë shigjetat e armiqve qëllonin për 24 orë, për 45 vjet vetëm me helme vdekjeprurëse. Dhe, bazuar tek tradhtia, fituan ata. Tani kemi 33 vjet, pra 1/3 e shekullit që jemi futur mirë në brazdën e zhvillimit kapitalist. U shkatërrua me djegie dhe zjarrvënie të pandërprerë prona shoqërore dhe tërë asetet e saj duke kapur edhe mendësitë që e shoqëronin atë. U vendos,(lexo: u katranos me stimulimin e një gjakderdhjeje të gjatë kohore brenda popullatës autoktone ) prona private dhe u fut në çdo qelizë të ekzistencës tonë kapitali i huaj, real, mafjoz, zaptues,s hfarosës, nga Japonia e largët deri tek Greqia fqinjë, duke u lidhur fort vetëm pas qerres shpërfillëse e vrasëse amerikane. U arrit një polarizim i dukshëm shoqëror, me të pasuruar në luks të pabesueshëm dhe me një shtresë popullate të gjerë tejskajshmërisht të varfër. Udha e mëtejshme është tepër pesimiste dhe asfiksuese: populli po plaket e po mpaket. Ja pak shifra: qarku i Tiranës, ku jetojnë më shumë se 1,5 milion banorë ka moshën mesatare 35 vjeç, nga 26 që e kishim për tërë vitet e socializmit si Shqipëri; në çdo pesë martesa, gjatë viteve të fundit tre divorcohen; lindjet kanë rënë në mbi 32 %; vdekjet janë shtuar... Kombi po tjetërsohet drejt shembjes, sepse iu shkatërrua arsimi dhe shkolla duke iu rikthyer analfabetizmi, iu godit ashpër kultura dhe gjuha, iu vodh tërë pasuria nga guri, gruri(që sot prodhimi nuk mbulon as 30% të konsumit të bukës),druri, mineralet, nafta, gazi, uji, deri edhe ajri(!); iu hoq aftësia mbrojtëse (paradoksi më i madh dhe rasti më i rrallë në rruzull-Shqipëria ka një shtet pa ushtri!?).E mbi të gjitha: rinisë po i shkulet nga zemra me çdo mjet dëshira për punë në atdhe duke e joshur me jetën më të mirë në perëndim(?!)...ku bijtë e bijat tona po shit-blihen si skllevër modernë. Kapitalizmi shqiptar ka nisur të lulëzojë. Kjo po e dërgon kombin dhe vendin si truall drejt një humnere të rrezikshme. Kaq sa për ta ditur dhe për t’u menduar, për t’u organizuar nga ata që e duan Shqipërinë. Ky vend, i vuri kapakun bisedës Serafini, kërkon qeverisje më të mirë, tërësisht kombëtare dhe kjo është plotësisht e mundur.