Agim Popa: Kongresi IV i PPSH, sovjetikët, ultimatum Enver Hoxhës
Më 13 shkurt të ' 61, komunistët e botës u pozicionuan në podiumin e Enver Hoxhës, si në takimin e 81 partive në Moskë Pas këmbënguljes shqiptare do të ndërprisnin ndihmat dhe do largonin specialistët
Është e vërtetë që, si para dhe gjatë kongresit IV, unë kam shoqëruar delegacionin e Partisë Komuniste të Bashkimit Sovjetik, me të cilët marrëdhëniet i kishim në perëndim e sipër. Ai delegacion kryesohej juridikisht nga Pjetër Pospjellov, kandidat i Presidiumit të Komitetit Qendror të Partisë Komuniste të Bashkimit Sovjetik, sepse konkretisht ai delegacion drejtohej nga Andropovi, i cili aktualisht nuk ishte as anëtar i Komitetit Qendror, por vetëm drejtor i Drejtorisë së Jashtme në Komitetin Qendror që mbulonte marrëdhëniet me shtetet socialiste.
Mund të saktësoj, jo pa qëllim këtu, se Andropovi që drejtonte konkretisht delegacionin e partisë sovjetike kishte qenë ambasador në Hungari pikërisht në vitin 1956 në kohën e pushtimit të Hungarisë nga trupat sovjetike. Gjithashtu ai person arriti që, para Gorbaçovit, pikërisht në momentet që u largua Brezhnjevi, të bëhej për një farë kohe dhe Sekretar i Parë i Komitetit Qendror të Partisë Komuniste të vendit të tij.
Kuptova për sa folët për rezymenë e delegacionit sovjetik të ardhur në Kongresin e Katërt të Partisë së Punës së Shqipërisë, që u mbajt në shkurtin e vitit 1961. Ajo klimë, e cila po prezantohej në përbërjen dhe funksionimin e këtij delegacioni dhe shumë aleatëve të tyre, e kishte zanafillën, thatë ju, pikërisht në atë që kishte ndodhur në mbledhjen e 81 partive komuniste të Moskës, pikërisht tre muaj më parë nga situata kur po flasim. Le të hedhim paksa vështrimin për kujtesë të lexuesit edhe te ajo që kishte ndodhur me delegacionin shqiptar Moskë.
Kështu doja të dija si fakt se kush tjetër veç Hrushovit nga kryetarët e delegacioneve, që ndërkohë ishin kryetarë të partive komuniste të vendeve të tyre, folën më ashpër kundër Enver Hoxhës?
Siç jua tregova në intervistat e kaluara, ndër ata që folën veçanërisht ashpër kundër Partisë së Punës së Shqipërisë, pas
në fjalës së Enver Hoxhës të datës 16 nëntor, ishin kryetarja e delegacionit të Partisë Komuniste të Spanjës, Dolores Ibarruri, me pseudonimin " Pasionarja" dhe Vladaslov Gomulka i Partisë Komuniste të Polonisë, i cili e cilësoi fjalimin e Enver Hoxhës, një fjalim rrugaçësh.
Pikërisht pas kësaj situate të krijuar që ne e thamë me pak rreshta, Enver Hoxha mblodhi kongresin IV të partisë për të zyrtarizuar vijën anti Hrushov?
Është e vërtetë se Kongresi i 4t i PPSH- së ishte kongres tepër i veçantë nga sa ishin zhvilluar deri në atë kohë.
Ai u zhvillua nga data 13 deri më 20 shkurt 1961.
Në opinionin e brendshëm dhe të jashtëm ai kongres mori një vëmendje të madhe, se ishte i pari kongres i një partie komuniste apo punëtore që mbahej menjëherë pas mbledhjes së 81 partive që siç ju fola më lart ishte mbajtur vetëm tre muaj më parë, pra në nëntorin e 1960- ës në Moskë.
Si i tillë, Kongresi IV i Partisë së Punës së Shqipërisë, u bë tribuna e ballafaqimit publik të dy vijave të kundërta të kristalizuara në mbledhjen e 81 partive. Kjo solli atë që në atë kongres të merrnin pjesë përkatësisht delegacionet që përfaqësonin pikërisht të dyja ato rryma.
Ishin ulur krah njëri- tjetrit, pavarësisht se përfaqësonin dy rryma të papajtueshme?
Këtu ishte e çuditshmja, se ata pjesëmarrës ishin të gjithë përfaqësues të partive komuniste, por që kishin vija dhe qëndrime krejt të kundërta, madje të papajtueshme. Këto ishin dy rryma, apo dy grupime. Kështu ishte edhe vendosja e tyre në sallën e kongresit.
Konkretisht nga njëra anë e tribunës ishin vendosur partitë e njërës rrymë, që ishin Partia e Punës e Shqipërisë, Partia