… nga numri i shkuar

“Milosao” e këtij numri nuk mund të krahasohet me atë të një numri më parë. Vazhdimi i shkrimit për mirditorët ishte jo aq i këndshëm në këtë segment edhe pse pjesë e një artikulli, të shkruar me skrupulozitet nga ana e profesor Bartel, vetëm se për hir të së vërtetës, gjëja më e mirë e numrit.

Autori e pa të arsyeshme që të bashkonte gjëra të shumta por që ishin larg cilësisë së zakonshme, që mundohemi t’i përcjellim te “Milosao”.

Gjithsesi në këtë numër, pas pak ko- hësh, rikthehet Visar Zhiti, bashkëshortja e të cilit na kish sjellë poezitë e një diplomati me një përkthim të kujdesshëm.

Një vështrim për poezinë e Zhupës, na kish dhënë një profesor letërsie, që ndoshta me tagrin e vet mund të ishte pak më shumë krahasimtar dhe më teknik. “

kishte shkruar Gëzim Basha, pa iu shkëputur disi patetizmit, por trajtuar me një shikim pro- fesional të veprës së poetit.

Redaktori kishte shtuar një vështrim për sezonin e munguar teatror të vendit në sezonin e pushimeve.

Pjesa e katërt e Zarathustrës sjellë nga ana e Lluka Qafoku mëton të sjellë pjesë të këndshme, por na ka kritikuar për shkrimin e emrit të Niçes. “ Këtë më tha djalli një ditë:’ Edhe Zoti e ka ferrin e vet: është dashuria e tij për njerëzit’. B

Dyshoj ta lexojnë shqiptarët që e kanë pasur mëndjen vetëm te numrat e Reformës për Drejtësi.

Kemi bërë një gabim teknik te tregimi i Gjokës, pasi ka mbetur nëntitulli i shkrimit të shkuar dhe i kërkojmë ndjesë... Layout në shumë momente të trallis me gabime të tilla foshnjarake, për të cilat duhet fajësuar kryesisht edhe redaktori për pavëmendjen, që nuk arriti t’i shikojë. Përndryshe ishte numër i dobët.