Manjani iku, por akuzat qëndrojnë

të imponimit duke u vendosur mbi ligjshmërinë dhe kryeministri- diell.

Prokurorët që përgjohen nga policia dhe gjyqësori që i bëhet presion nga Rama u lanë përsëri si akuza që qëndrojnë, por me të cilët nuk merret njeri. Manjani shprehet: “Se para se të shohim vilat e gjyqtarëve, duhet të shohim vilat tona. Kush do na i shohë vilat tona, gjyqësori i kapur? Prokurori që nuk guxon sepse shahet me libër shtëpie? E dini që prokurorët gjurmohen nga trupa operacionale speciale të policisë pa urdhër?” A konceptohet në ndonjë vend tjetër që këto deklarata nga një ministër të kalojnë sikur asgjë? Kur minis- tri shprehet që këshilla dhe porosia e kryeministrit për të qenë ministër i suksesshëm është ‘ bëj ndonjë tender, ndonjë koncesion dhe rri rehat’. Kjo shpjegon qartë edhe afeksionin e madh që ka Rama për Beqajn, Ahmetaj, Gjiknurin, Tahirin, që e ndjekin me përpikëri këtë këshillë, duke shkatërruar çdo ditë ekonominë e shqiptarëve.

Ndërkohë, çudia është që lajmi që u përhap më shumë në media dhe portale ishte kush ishin dashnoret dhe ministrat që shkonin me dashnore. Më shumë se imoraliteti i tyre, duhet të na shqetësojë fakti që ata kanë shumë besim dhe konfidencë me Balilin se gjërat që duhet t’i fshehin i bëjnë në bashkëpunimin e tij. Kanë kod mbrojtjeje me njëri- tjetrin, dhe kjo tregon edhe njëherë që Balili është njeri i besuar dhe i paprekshëm.

Manjani vërtet iku se e hoqën, por akuzat e tij tregojnë qartësisht se në çfarë niveli kriminal është katandisur qeverisja e vendit, ku bashkëfajtorët i hedhin topin njëri- tjetri në përpjekje për t’u bërë pak më të pastër për vete. A mund kjo qeveri të gëzojë besimin e qytetarëve që do t’iu japë mundësi që ta heqin me votë në 18 qershor? Rama, që nuk i dridhet qerpiku nga asnjë krim, asnjë akuzë, asnjë aferë, asnjë korrupsion, asnjë gjykatës dhe prokuror, që nuk pyet për ligjshmëri, do lejojë zgjedhje të lira dhe të ndershme?