Përqasje e gjetur mrekullisht mes materialit qeramik dhe metalit
izuar bukur, mjeshtërisht mes hapësirave të lëna, të konturuara shijshëm me linja harkore të formave plastike me madhësi të ndryshme, tonacioneve të krijuara enkas në sipërfaqen e tyre, duke e çuar shikuesin drejt një imazhi më të thellë, më të plotë e gjithëpërfshirës. E si rrjedhojë na bën thirrje për ta zbuluar, ta shijojmë por edhe ta perceptojmë të bukurën, forcën tërheqëse estetike që rritmi ( si ndjesi e autorit, krijuesit të saj) si i domosdoshëm e si pjesë e estetikës, na ofron. Krijuesi i tyre, një artist i talentuar nëpërmjet këtyre marrëdhënieve harmonike të elementëve skulpturorë nën udhëheqësinë e ritmit, synon gjithashtu të lëndësojë në një formë ose në një tjetër, marrëdhëniet e tyre me hapësirën dhe kohën.
Për mendimin tim, vepra të një profili të tillë do të qendronin mjaft mirë si skulptura parku, duke u bërë pjesë e një ambienti me gjelbërim dhe me frekuentues ( të rinj a të moshuar). Ka kohë që flitet një gjë e tillë në qytetin tonë. Ky është një rast i mirë për tu shfrytëzuar. Le të shpresojmë.
NJË ANALIZË E VEÇANTË PËR RELIEVIN E DESTINUAR TË VENDOSET NË MURIN JUGOR TË BANKËS KOMBËTARE SHQIPTARE.
Ajo çfarë kamë vënë re gjatë takimeve dhe diskutimeve me krijuesin, për periudhën e nisjes së këtij angazhimi ( flitet për vitet ’ 80- mund të them se ai qe i përfshirë seriozisht, me ego të epërme profesionale si dhe nga sensacione të veguara që me siguri buronin nga natyra, eksperienca dhe nga sugjestionet që i jepnin format dhe strukturat e materialit që ish bërë një me të në rrugëtimin e tij shumë vjeçar, që nga mësimet e para që mori në liceun artistik “Jordan Misja”, e pikërisht në atelienë e Kvieta Rafael, qeramistes së talentuar e ardhur nga Çekosllovakia, e cila me pasionin, dijen dhe eksperiencën e saj e pajisi këtë adoleshent të asaj periudhe me dashurinë për këtë material kaq të dashur e të çuditshëm për të, siç ishte ai i qeramik. Në vazhdim në periudhën 67- 71 fati e ndoqi përsëri të merrte mësimet e të trashëgonte dhuntitë si mësim dhënës, që i dhuroi profesor Thoma Thomai ( autor i disa relieveve), në atelienë e qeramikës. Talenti, dëshira, pasioni e këmbëngulja që e simbolizojnë autorin e relievit, për të cilin do flas dhe në vazhdim, si dhe mjaft e mjaft vepra të tjera tregojnë edhe për formimin e tij. Gjatë rrugëtimit për në finale, për realizimin e kësaj detyre, të cilën e fitoi me konkurs të shpallur, ai, siç e kam të dëshmuar prej tij, ka bërë mjaft kthesa të paparashikuara duke ngulur këmbë për t’u afruar destinacionit.
Gjatë këtij rrugëtimi duke eksperimentuar nëpërmjet boceteve, format e në veçanti figurat morën jetë dhe ndoqën një zhvillim logjik të cilin artisti, krijuesi i tyre, siç thotë Henry Moore, ( një nga më të njohurit e fundshekullit të XX- “artisti, krijuesi apo kushdo qoftë ai, edhe po të donte, nuk do mund ta ndryshonte rrjedhën e tyre”. Kjo përforcon mendimin se ekziston jo vetëm forma e jetës, formë që buron nga natyra, por gjithashtu një jetë formash. Në zhvillimin e një artisti me atribute të veçanta, format tipike zhvillohen jashtë njëra- tjetrës dhe madje, siç e kemi përmendur më lart, janë më shumë abstrakte; ato janë më shumë vitale – thotë Henry Moore.
E kështu krijoj bindjen se këto forma ( të