RRËZIMI I MURIT TË BERLINIT dhe një requiem për ish- RDGJ- në
ish- Lindjen Gjermane, duke u hequr kështu kritikëve të Ribashkimit edhe një argument jo të vogël rreth asaj çka mund të shihej prej tyre si “Dështim i Ribashkimit”. E siç ndodh rëndom në këto raste, ndërsa bëhen bilance dhe risillen në vëmendje kontribute e merita individësh e personalitetesh, komunitetesh e rrethanash historike, është koha për të kuptuar më mirë se si erdhëm deri në këtë hap, si u ngrit Muri, çfarë ishte nga ana tjetër ish- RDGJ- ja, sa të vërteta janë pretendimet e disa prej kritikëve e nostalgjikëve se ata humbën shumë për të fituar pak, kush e rrëzoi Murin, çfarë shkoi mirë e çfarë shkoi keq me Ribashkimin, çfarë e mban akoma më këmbë perceptimin Lindje- Perëndim në Gjermani dhe fundja çfarë paralelesh mund të gjejnë shqiptarët nën shembullin gjerman?
PROTAGONISTËT “E ÇASTIT” DHE LIDERËT QË RRËZUAN MURIN E BERLINIT?
Nisur nga një premisë konkrete, por pak objektive e po aq pak politike, rrëzimi erdhi si pasojë e një vendimi të ish- Byrosë Politike të përcjellë në mënyrë naive, siç do të bëhej e ditur më vonë nga ana ish- anëtari i Byrosë Politike të partisë- shtet në ish- RDGJ, Gynter Shabovski, i cili në mbrëmjen e 9 nëntorit 1989 do të bënte që me përgjigjen e tij: “Mesa kam dijeni unë, tani, menjëherë!” të derdhte në pikat e kalimit kufitar me Berlinin Perëndimor mijëra qytetarë gjermanolindorë e të shënonte kështu zyrtarisht Rënien e Murit. Por përtej rolit madhor politik të aktorëve me peshë ndërkombëtare si ish- Presidenti Reagan, ish- Presidenti Bush ( i vjetri), ish- shefi i fundit i BRSS, Mihail
Gorbaçov dhe ish- Kancelari Gjerman, Helmut Kohl, shumëçka lidhej në një sens më të ngushtë, edhe me veprimet e mosveprimet e mëparshme, për të cilat lidershipi gjermanolindor do të gjendej minimalisht i vonuar për t’u përballur, duke shpresuar vazhdimisht se heshtja e gjatë dhe fshehja e kokës si struci në rërë, do të bënte të harroheshin valët e refugjatëve që shkonin drejt Hungarisë, ambasadave të RFGJ- së në ishÇekosllovaki, demonstratat e të hënave, të cilat bashkë me pakënaqësinë qytetare në rritje, kërkesat për më shumë liri e demokraci, do të bënin që me masivitetin e tyre të shkundej i gjithë vendi. Kësaj po i shtohej madje edhe konflikti i heshtur me Moskën.