Mustafaj, një libër- intervistë për veten e letërsinë
“Ky libër është i gjithi imi, po unë nuk jam i gjithi këtu” “Të gjitha çka janë thënë gjithnjë e bukur, gjithnjë këtu, janë të miat, por unë nuk magjike dhe me një ndikim të jam i gjithi në këtë libër”. Këshjashtëzakonshëm në jetën e njetu do të shprehej shkrimtari Beriut. Ai do ta ndante librin në snik Mustafaj për librin e tij më tre etapa, në atë të fëmijërisë, të ri “Letrat e mia kredenciale”, në atë të viteve ’ 80-’ 90 dhe konceptuar në formën e një rrëfimënyrën se si ka evoluar menmi me gazetaren Arta Marku, dimi i rinisë së asaj kohe dhe botuar nga shtëpia botuese “Toepas viteve ’ 90, kur koha e dipna”. Një libër që, sipas gazetarit lomatit nuk rridhte njësh me Blendi Fevziu, ofron një formë kohën reale. Sipas Fevziut, komunikimi shumë të njohur në edhe pse është një libër që fokubotë, por në një kohë tjetër, kur sohet kryesisht te letërsia, te komunikimi i është nënshtruar raporti i shkrimtarit me krvrullit teknologjik. Sipas ijimin e tij dhe shoqërinë dhe botueses Irena Toçi, nëse sot e kemi në duar, një meritë të veçantë ka se ai do të kishte dashur që Mustafaj të ndalej më shumë në aktiviteArta Marku, e cila “duke i bërë pyetjet e bukura, ka ditur të zbulojë tek tin e tij në politikë apo ngasjen e shumë figurave të kohës për t’u ai edhe gjera që ndoshta nuk do të donte t’i thoshte mbi fëmijërinë, përfshirë në të, libri i tij është pikërisht ai i munguari i bibliotekës letërsinë, diplomacinë, politikën...”. si një nga gazetaret më të vjetra të shqiptare. Një libër i rrallë, që nuk është për një lexues të gjerë, por që kulturës, Marku do të shprehej se ka qenë pjesë e profesionit të saj të nuk duhet t’i mungojë një biblioteke. intervistonte njerëz publikë, por duke u fokusuar më së shumti te njerëzit Vetë autori nuk ka ç’të shtojë, veçse i është dashur t’i përgjigjet e kulturës. “Kam arritur në një konkluzion që shkrimtarët japin interdetyrës si i intervistuar. “Ata që e kanë lexuar, më kanë dhënë siguri vistat më të mira”, thotë ajo. Duke u ndalur tek intervista më e fundit se lexohet. Kisha merak mos bëhesha përsëritës apo i mërzitshëm. me Mustafajn, që nuk ishte e para për të dhe sigurisht nuk do të jetë as Kur më kanë pyetur nëse jam i gjithi në këtë libër, jam përgjigjur se e fundit, pasi shkrimtari vazhdon të shkruajë, duke hapur një tjetër ‘ Ky libër është i gjithi imi, po unë nuk jam i gjithi këtu’. Gjithçka e dritare për intervistë, Marku thotë se ka qenë shumë e vështirë t’i vije treguar është realisht e vërtetë dhe realisht e sinqertë. Janë pjesë e pikën. “Është një intervistë ekskluzive, si një frymëmarrje nga shkurti kujtimeve të mia. Jam nxitur të reflektoj dhe të bëj vëzhgimet e mia, si në tetor”, tregon ajo. “Ajo që dua të evidentoj është liria që më ka ka lindur shkrimtari dhe cilat kanë qenë marrëdhëniet me letërsinë dhënë. Nuk dëgjova asnjëherë, kjo pyetje s’më pëlqen apo kësaj pyetjekur ajo u bë serioze në jetën time; Si kanë ardhur veprat te unë dhe si je s’dua t’i përgjigjem. Të gjitha pyetjet e mia janë marrë në konsiderkanë ndikuar punët e tjera si politika, gazetaria, mësimdhënia, periatë”, tregon ajo për procesin e shkrimit të këtij libri- intervistë. udha në Institutin e Studimeve Marksiste, në krijimtarinë letrare”,
Teksa e ka lexuar që në dorëshkrim dhe kishte provuar shijen që të tha Mustafaj. Sa i takon titullit, ai e quan një “shkelje syri” për shkak lenë vetëm librat e mirë, Fevziu ndalet kryesisht në atë pjesë të intervtë veprimtarisë së tij si diplomat. Një periudhë, të cilën ai e konsidistës që lidhet me fëmijërinë, për atë moment të jetës së njeriut që është eron të veçantë.