Lëvizja studentore dhe futja e ushtarakëve në radhët e Policisë

Ubënë disa muaj që në ven din tonë, kryesisht në...

... Tiranë, po zhvillohen protesta kundër disa vendimeve të qeverisë. Ato filluan nga banorët që shpronësohen si rezultat i ndërtimit të Unazës së Re. Vazhduan me ata që kanë të njëjtin fat në zonën e Shkozës, për të kulmuar me studentët e gjithë vendit. Ndërkohë, në disa media televizive po publikohen fakte të rënda abuzimesh të lidhura me tenderimet apo edhe financimet e Unazës së Re të Tiranës. Nga ana e saj, edhe opozita e vendit ka radikalizuar qëndrimet e veprimet ndaj pushtetit.

Në këtë stinë manifestimesh të përsëritura, kundërshtish të grupimeve të ndryshme shoqërore si dhe përplasjesh të forta të kampeve politike, duket qartë se paqja sociale në Shqipëri është drejt degradimit. Vendin e saj po e zë acarimi. Ndoshta, edhe përplasja. Deklarimet publike të shumë aktorëve, politikë dhe jo, nuk duket se po krijojnë një perspektivë paqeje.

Në të tilla raste, me përmasa acarimesh që sa vijnë dhe rriten, zgjidhja asnjëherë nuk është policore. Sepse rregulli është i njohur kudo dhe kurdoherë: do të jetë Policia ajo që do ta pësojë rëndë. Do të jetë siguria publike ajo që do të lëndohet. Shembulli i dhënë për këtë rast është i freskët. Diku në një vend perëndimor. Pas përplasjeve të dhunshme, ekipi qeverisës aty mori takime konsultative me gjithë faktorët e rëndësishëm të të gjithë spektrit politik në vend, duke përfshirë edhe ato ekstremiste të krahëve politikë djathtas dhe majtas. Pas konsultimeve, vendimi, që u adoptua me këtë rast, solli për pasojë të parë rivendosjen e paqes sociale në vend. Dhe gjithçka hyri në shinat e ligjshmërisë.

Në Shqipëri nuk po ndodh kështu. Në një kon- tekst si ky i mësipërmi, tërësisht i ngjashëm në vendin tonë, në disa media televizive u publikua njoftimi, sipas të cilit Ministria e Brendshme kishte bërë gati disa ndryshime në Ligjin e Policisë. Në bazë të ndryshimit i hapet rruga hyrjes së oficerëve të Ushtrisë në radhët e Policisë. Mesazhi duket qartë. Nëse, nga njëra anë, kemi kampin kontestues që sa vjen e rritet në intensitet e numër, në anën tjetër, kemi forcat e Rendit që përforcohen me militarë. Sigurisht ata vijnë me tagrin e dorës së fortë dhe besnike.

Ky pra është hapi i parë i reformimit të radhëve të Policisë nga një ministër i certifikuar shumë lart nga NATO- ja dhe me një CV të blinduar gjermanike. Në nismën e tij ligjore nuk duket se ka gjë të fshehtë. Edhe ai vetë, me gjithë CV- në shumë perëndimore, do të ndjekë mentalitetin e paraardhësve pa CV të pasura me certifikata të vendeve të zhvilluara demokratike. Do t’u hapë rrugën njerëzve të besuar. Të parët morën në shërbimin e tyre militantë, sepse ishin politikanë. Ky është ushtarak dhe njerëz besnikë njeh vetëm në ushtri. Se atje ka punuar. E përsëris, ata do të vijnë si dorë e fortë. Ndryshe nuk ka arsye për hapjen e rrugës së hyrjes së tyre në forcat e rendit. Ndërkohë, në radhët e 10 mijë e ca punonjësve të Policisë ka me sasi të mëdha individësh profesionalistë, me integritet moral që e duan dhe e kanë lidhur jetën e tyre me këtë profesion. Atyre nuk u besohen detyra. Sepse kanë fatkeqësinë të besojnë vetëm në ligj, kushdo qoftë në krye të Ministrisë së Brendshme. Tërë mundi, sakri- ficat, studimet e tyre për ecjen në karrierë ka shumë të ngjarë të konkurrohen nga një kontingjent militar i preferuar për momentin, që pasi të kenë bërë tre muaj kurs në atë farë akademie, do të marrin drejtimin e Policisë. Por nuk është vetëm ky problemi. Nisma ligjore e njoftuar nga media, nëse do të materializohet ( dhe duket qartë që kështu do të ndodhë) do të shënojë ndryshimin e tretë të rëndësishëm të ligjit “Për Policinë e Shtetit”. Dhe ky i fundit ende nuk i ka mbushur gjashtë vite nga hyrja në fuqi, pasi përmbysi tërësisht të mëparshmin. Rregullimet, arnimet e një ligji kaq të rëndësishëm kur bëhen kaq të shpeshta, kuptohet se nuk kanë asnjëherë për objektiv shërbimin ndaj qytetarëve, por konjokturave. Dhe këto të fundit ndryshojnë shpesh për të favorizuar vetëm pushtetin.

Propozimi i ministrit ish- gjeneral nuk duket se po shfaqet si rrufe në qiell të pastër. Ajo u paralajmërua nga fjalimi i disa ditëve më parë të Kryeministrit të mbajtur para trupës së Policisë. Aty Kryeministri foli për perspektivën afatgjatë të krijimit të xhandarmërisë dhe perspektivën e menjëhershme të formimit të një forcë policore elitare, e cila do të ketë për detyrë goditjen e të fortëve dhe të elementëve me precedentë kriminalë, që për asnjë rast nuk lenë të qetë publikun e gjerë. Ideja kryeministrore e materializuar në këtë nismë paraqitet e qartë. Ndryshimet ligjore të propozuara do t’u hapin rrugën rambove të ushtrisë për t’u futur në radhët e Policisë. Të përgatitur për malet e Afganistanit, shkretëtirat e Irakut apo të kthyer nga misionet e zhvilluara atje, ata do të inkuadrohen në forca policore me detyra jo më kundër talibanëve, por kundër të fortëve të lagjeve. Të paktën kjo gjë deklarohet. Edhe PAMECA e Bashkimit Europian, edhe ICITAP i Shteteve të Bashkuara që asistojnë Policinë shqiptare që prej 22 vitesh, duhet të dorëhiqen përderisa deri më sot nuk kanë këshilluar asnjë nga ministrat e të gjithë kohërave dhe ngjyrimeve politike të marrin nisma të tilla që u hapin rrugën oficerëve të ushtrisë të hyjnë në radhët e Policisë. Sepse projekti i ministrit aktual nuk është i vogël. Ai ndryshon gjithë doktrinën e policimit. Nëse kuadrin e përshkruar më sipër, ku nga njëra anë konstatohen manifestime që shpeshtohen gjithmonë e më shumë dhe nga ana tjetër pushteti që u hap rrugën oficerëve të ushtrisë për të hyrë në Polici si dorë e fortë, do ta kthenim disa dekada më pas, në vitet 1990- 1991, skenat do të dukeshin të ngjashme. Manifestuesit e asaj kohe u quajtën “rrugaçë flokëgjatë” dhe kundër tyre u përdorën forcat speciale famëkeqe të quajtura nga publiku si “sampistë”. Profesioni i tyre ishte të rrihnin dhe të trembnin qytetarët e grumbulluar në manifestime që kontestonin regjimin. Ato forca u kthyen në simbol i urryer i dhunës së ushtruar falas nga shteti kundër kundërshtarëve të tij. Por kohët kanë ndryshuar dhe forma që i serviret publikut aktualisht, natyrshëm do të ketë pamje më ligjore dhe vetëm në shërbim të tij. Sampistët e sotëm, kur të krijohen, do të përdoren kundër të fortëve të lagjes. Kundër atyre që kanë precedentë penalë. Pra, repart thjesht për të rrahur. Rambot e ushtrisë janë më të besuarit me këtë rast. Histori që përsëritet. Dhe meqenëse jemi në fushën ushtarake, duket se edhe për ne publikun e gjerë, puna e gjeneralit nuk po na sjell asgjë të re nga fronti i perëndimit.