Zeusi mes nesh
Shpresoj,së pari, që zoti Kryeministër do ta gjejë kohën për ta lexuar me nge Vathin tim të sotëm; së dyti, uroj që jo aq egoizmi...
Opozita le t’u provojë shqiptarëve siç ka bërë nga shkurti e këtej, se nuk ka ngut për të rimarrë karriget personale. Po ashtu, që Edi Rama mund të rrëzohet edhe pa marrëveshje e mbi të gjitha, ajo po transformon vetveten që Rilindja të mos rilindë më. Përndryshe, gjithçka është një iluzion, të cilin do ta veshë Edi Rama si kalorës që kalëron në shkretëtirë
sesa egocentrizmi i tij i harlisur do ta vlerësojë faktin që unë po e krahasoj me Zeusin e mitologjisë greke! Po, po, mos u çudisni fare, o lexuese e lexues me kulturë të kësaj rubrike të përjavshme: Ashtu si Zeusi ishte dikur kryeperëndia e grekëve të lashtë, ashtu edhe Edi Rama është aktualisht Kryeministri i shqiptarëve modernë, ashtu si Zeusi që rrethohej nga një numër jo i paktë perëndish, të cilët dridheshin, përdridheshin e spërdridheshin para e prapa atij, ashtu edhe Edi Rama rrethohet nga një numër jo i paktë ministresh e ministrash që dridhen, përdridhen e spërdridhen para e prapa atij; së treti, në një kohë që kundërshtarët e tij – jo vetëm politikanë, por edhe analistë, opinionistë, publicistë e gazetarë – e kanë cilësuar, ndër të tjera, si monark, autokrat, despot, satrap, sulltan, perandor apo faraon, Edi Rama, thellë në vetvete, ndihet i lumtur e krenar që e krahasojnë me të tilla figura, qoftë edhe të urryera, të cilat kanë lënë gjurmë në historinë mijëravjeçare të qytetërimit tokësor dhe, jam i sigurt, do të dijë ta vlerësojë bujarisht krahasimin që po guxoj t’i bëj sot me Zeusin e grekëve të lashtë!
Po, Edi Rama, duam ose nuk duam, është Zeusi që ka ardhur midis nesh dhe, ashtu si Zeusi grek banonte në majë të Olimpit ( nga lëshonte rrufetë e tij rrënimtare), ashtu edhe i yni banon në Surrel, thuajse majë Dajtit, nga lëshon edhe ai rrufetë e tij të rrufosura; ashtu si Zeusi grek që i shpërblente vartësit e tij të pavdekshëm duke i mbajtur rreth vetes ose i ndëshkonte duke i kthyer në vdekatarë, ashtu edhe Edi Rama sillet sipas qejfit me ministrat e zëvendësministrat, pra, me vartësit e tij, duke i ngritur me pompozitet në pozitë ose duke i ulur po me pompozitet nga pozita, siç ndodhi këto kohët e fundit me disa syresh, nga të cilët njëri, ish- ministër i Brendshëm dhe kanakar i Zeusit tonë, është tashmë në duart e drejtësisë shqiptare. Gjithsesi, midis Zeusit grek dhe Zeusit shqiptar ka një ndryshim themelor: Kurrë, me sa dihet, i pari nuk i ka cilësuar vartësit e vet si buburrecë, kurse i dyti, duke i konsideruar si të tillë gjithë kundërshtarët e tij pa dallim krahine, feje e ideje, ka lënë të nënkuptojë se asgjë nuk do ta pengonte që t’i cilësonte e t’i shtypte si buburrecë edhe renegatët që mund të dilnin nga gjiri kutërbues i partisë- shtet.
Nga ana tjetër, midis këtyre dy Zeusëve ka gjithashtu një ngjashmëri mbresëlënëse: Zeusi grek, një qejfli femrash i paparë, e tradhtoi të shoqen, Herën, me bukuroshen epshndjellëse Europë, të bijën e mbretit Aginor ( sipas zotit Internet, të paktën), ndërkohë që Zeusi ynë mendjen dhe zemrën e ka pikërisht tek Europa, në shtratin e në gjirin e së cilës kërkon të futet me çdo kusht duke i çuar si pajë Shqipërinë tonë të shkalafendur! Mirëpo, Europa nazelie i ka vënë Zeusit tonë disa kushte, sepse nuk pranon asnjë lloj paje sa për sy e faqe, kështu që Zeusit shqiptar i ka hasur sharra në gozhdë dhe kjo gozhdë nuk shkulet lehtë, sepse, të paktën sipas opozitës, ajo është gozhda e stërmadhe e korrupsionit, e narkotrafikut, e kriminalizimit të shtetit dhe e plagëve të tjera të shoqërisë shqiptare!
Megjithatë, për ta mikluar Europën, unë do t’i sugjeroja Kryeperëndisë sonë të ndiqte shembullin e grekëve të lashtë: Ashtu si këta, për ta marrë me të mirë Zeusin e tyre të plotfuqishëm, organizuan Lojërat Olimpike për nder të atij, po ashtu gjithë strukturat e Partisë Socialiste, në udhëheqjen sportive të Zeusit të tyre ish- basketbollist, duhet urgjentisht të organizojnë Lojërat Surrelike të tipit surrealist për nder të së lakmueshmes Europë, së cilës, kushedi, mund t’i prishet mendja e t’i përgjigjet pozitivisht dashurisë së Zeusit tonë duke i hapur rrugën që do ta shpjerë këtë drejtpërdrejt në shtratin apo në qiellin e saj të shtatë, ku ai me siguri do të lumturohet aq sa të harrojë të kthehet në Shqipërinë e tejngopur me praninë e tij fatalisht të padurueshme!