“Tregtari H.samarxhiu ka qenë partner i Hoxhës”
Mjeku tha se në rininë e tij Hoxha ishte shumë simpatik dhe e mësoi shumë shpejt se bukuria e tij kishte një vlerë në sytë e bejlerëve të Gjirokastrës, mes të cilëve homoseksualiteti ishte i shfrenuar. Hoxha, atëherë një burrë i pashëm, i dhënë pas qejfeve të shtrenjta, i financonte dëshirat e tij duke e punësuar veten si një prostitutë mashkull te bejlerë dhe homoseksualë të tjerë nga zona e Elbasanit
marxhiu, një tregtar lëkurësh i emigruar që nga 1943 në Greqi, në gjendje të mirë ekonomike tani në Selanik, - e ka pasur dylber të tij. Natyrisht, personalisht as mund ta përgënjeshtroj, as mund ta vërtetoj këtë akuzë”.
Dëshmia e Dushan Mugoshës për CIA-N
“Enveri shkon nga fryn era, por është i djallëzuar”
TIRANË/ Një nga dokumentet e deklasifikuara të CIA-S, që paraqesin interes të veçantë, mund të konsiderohet informacioni që agjentët e këtij shërbimi i kanë marrë më datë 6 shtator të vitit 1961 Dushan Mugoshës, qytetarit jugosllav, i cili në vitet 1941-1945, bashkë me Miladinin Popoviçin, asistuan lëvizjen komuniste shqiptare si të dërguar të mareshalit Josip Tito.
Dushan Mugosha ka bërë për CIA-N një portret të shkurtër me elemente psikologjike të Enver Hoxhës, që ka të ngjarë të ketë qenë i përpiktë për periudhën e veprimtarisë së marrë në analizë. Mugosha u ka thënë amerikanëve se Enver Hoxha është një njeri që influencohet lehtë, që shkon andej nga fryn era, që merr si plastelinë formën që ti i jep e të tjera të ngjashme.
Është shumë e habitshme se si ka mbërritur
Shërbimi Inteligjent te Dushan Mugosha, por nga ana tjetër është edhe tejet mbresëlënëse. Dushan Mugosha e kishte njohur Enver Hoxhën në rrethana të tjera. E kishte njohur pothuaj krejtësisht të palatuar, në fillimet e karrierës së tij politike dhe, për më tepër, gjatë gjithë periudhës së Luftës e kishte pasur nën kontrollin dhe nën urdhrat e tij.
Duket, këto të dhëna u kanë shërbyer amerikanëve që të ndërtojnë një profil psikologjik për Enver Hoxhën, një profil i kërkuar në vitin 1961, kur Shqipëria sapo ishte ndarë me Bashkimin Sovjetik për t’u hedhur në prehrin e Kinës. Askush nuk ka dijeni nëse investimi për marrjen e këtyre opinioneve nga Dushan Mugosha ka pasur një qëllim të caktuar. Sërish, askush nuk di të thotë edhe nëse ky informacion është kërkuar nga Departamenti i CIA-S për luftën psikologjike, i vetmi që mbeti aktiv pas ndërprerjes, në vitin 1954, të të gjitha operacioneve të dhunshme të anglo-amerikanëve për rrëzimin e pushtetit të Enver Hoxhës në Shqipëri.
DOKUMENTI
SEKRET Pikëpamjet e Dushan Mugoshës për Shqipërinë dhe shqiptarët në Jugosllavi
EKA-01908
06 shtator 61 HOXHA, ENVER (…) Shqipëria drejtohet nga dy diktatorë. Enver Hoxha dhe Mehmet Shehu që plotësojnë njëri-tjetrin, që janë thelbësorë (të rëndësishëm, red.) për njëri-tjetrin. Dushan Mugosha i përshkruan si më poshtë:
Është 52 vjeç, njeri me karakter jo të qëndrueshëm,
që shkon andej nga fryn era. Ka studiuar në Francë dhe dëshironte të bëhej një mësues i frëngjishtes në Shqipëri. Gjatë regjimit të Zogut, për disa muaj ka shërbyer si sekretar i dytë në Legatën shqiptare në Bruksel. Hoxha është anëtar i edukuar i një vargu hierarkik diplomatësh (prejardhja familjare, red.).
Edhe pse shumë aktiv në rezistencë, është vetëm një politikan. Ai asnjëherë nuk ka qenë një luftëtar në fushën e betejës, por ishte komisari politik i Shtabit të Përgjithshëm. “Unë e kam propozuar atë për komandant suprem të Ushtrisë, një post që ai fatkeqësisht e mori në vitin 1944”.
Një njeri mund ta influencojë atë lehtësisht dhe për gjithçka, por ka dyshime për të gjitha influencimet, sidomos për ato të këqijat. Mysliman nga Gjirokastra, familja e tij ka prodhuar shumë hoxhë (klerikë). Ai nuk ka kualitete administrative, por ka dhunti për të organizuar procese gjyqësore. Ai është si plastelinë, që ju mund t’i jepni atë formë që doni. Jugosllavët gjatë periudhës së luftimeve e përcaktonin si një “ka”, si një lëkurë kau, që mund të tendoset në çdo drejtim. Është ekstremisht simpatik, por njeri i djallëzuar”.
Dokumenti i CIA-S për biografinë e Hoxhës
“Në Belgjikë hiqej si pasardhës i një familjeje princërore”
Enver Hoxha ka pasur një rini plot aventura. Ky fakt vërtetohet edhe në një tjetër dokument të CIA-S në formën e një biografie telegrafike për veprimtarinë e liderit komunist shqiptar. Dokumenti përmbledh të dhëna të periudhës që nga lindja e Enver Hoxhës, deri në vitin 1952. Më interesantet duket se janë të dhënat për dekorimin në vitin 1945 me yllin e partizanit jugosllav, përmbushja e funksioneve të një të zgjedhuri apo figure të nderuar të Shoqatës Kulturore Jugosllavo-shqiptare më 1945, President Nderi i Shoqërisë Kulturore Ruso-shqiptare më 1946 e të tjera.
Në fund të informacionit shkruhet: (…) tha se kur ishte sekretar i Ambasadës Shqiptare në Bruksel, bënte një jetë aventurore duke e prezantuar veten si pasardhës i një familjeje princërore”. Sigurisht që ka shumë të ngjarë që familja princërore, së cilës Enver Hoxha mashtronte duke thënë se i përkiste si pasardhës, duhet të ketë qenë familja e Ahmet Zogut.
Por edhe në një tjetër dokument të CIA-S, këtë radhë të janarit të vitit 1957, për Enver Hoxhën thuhet se në rini ka bërë një jetë të pakontrolluar.
Informacioni, në formën e një biografie të shkurtër, duket se është hartuar nga agjentët e CIA-S në Romë. Ai sërish nis me datëlindjen e vendlindjen e Enver Hoxhës dhe përfundon me një frazë, që e përkthyer nga anglishtja vjen me këtë kuptim: “Në rininë e tij ai ka lënë shumë për të dëshiruar”.