REPORTAZH Milan-Juventus në sytë e tifozëve shqiptarë

Për shumë tifozë shqiptarë të rritur në vitet '90 me pasionin për skuadrat italiane, pa dyshim sfida Milan-Juventus ka qenë emblema e një rivaliteti historik. Në atë periudhë, Seria A ishte pa diskutim kampionati më i ndjekur dhe më i bukur në botë, "parajsa e yjeve", ku lojtarë si Maldini, Nesta, Kaka, Shevçenko, Del Piero, Zidan, Inzagi, Trezege dhe shumë të tjerë ndiznin entuziazmin e tifozëve në Shqipëri. Në "lulëzimin" e Serisë A, të ndiqje sfidën Milan-Juventus ishte një ëndërr pothuajse e pamundur për t'u realizuar për shumë njerëz, kjo për shumë faktorë burokratikë. Më të privilegjuarit ishin ata që kishin emigruar gjatë atyre viteve në Itali dhe, kur ktheheshin për pushime në vendin tonë, sillnin aromën e "San Siro"-s. Me kalimin e viteve, përballja Milan-Juventus humbi sharmin e dikurshëm, por në të njëjtën kohë ndjekja e kësaj sfide është bërë shumë e thjeshtë për tifozët shqiptarë, që tashmë nuk mungojnë kurrë kur "San Siro" ndriçohet për një ndeshje të madhe. E tillë ishte edhe ajo e së shtunës, ku qindra tifozë shqiptarë kanë qenë të pranishëm në "shkallët e futbollit". Sigurisht më të shumtë në numër ishin ata të Milanit, të cilët dalloheshin që në aeroportin "Nënë Tereza" nga ngjyra e fanellës dhe pasioni me të cilin flisnin për ekipin e tyre të zemrës, që në këtë sfidë u prezantua si e dyta në kampionat. Mirëpo, nuk mungonin as tifozët e Juventusit, të cilët, në pamundësi për të siguruar një biletë në "Juventus Stadium", që ka një kapacitet sa gjysma e "San Siro"-s dhe me vendet e rezervuar për të abonuarit, zgjodhën ta shikonin ndeshjen në "transfertë". Emocionet e një përballjeje të tillë përjetohen qysh kur shikon dritat e projektorëve, pa hyrë mirë në stadium, teksa dëgjon këngët e tifozëve. Ndërkohë që i drejtohesh hyrjes, sa më shumë shkallë të ngjitësh, aq më shumë rritet adrenalina, e cila kulmon kur shfaqet fusha dhe impianti gjigant që të rrethon. "I droguar" nga atmosfera ulëret akoma pa filluar ndeshja, në çastin kur spikeri i stadiumit thërret emrat e lojtarëve dhe trajnerit. I pari që del në nxehmje dhe u drejtohet tifozëve duke i përshëndetur është portieri Donaruma. Duartrokasin të gjithë, teksa ata më të frikësuarit nga zërat e merkatos i japin "një mendje": "Mos shko te Juventusi, qëndro njeri serioz!". Në fillimin e lojës, emocionet e para i dhuron një goditje e Susos. Mirëpo, gjithçka ngrin në minutën e 36-të: kur gjyqtari akordon golin e Pjaniç, çirren të gjithë, duke protestuar dhe, si për magji, rezultati kthehet sërish i barabartë, pasi goli anulohet. Tribuna feston si të ketë shënuar Milani. Me kalimin e minutave, rritet edhe besimi në gjirin e tifozëve kuqezi, që pëshpëritin me njëri-tjetrin: "Këtë ndeshje nuk e humbasim, po rezistojmë". Por, si një "predhë që çon Milanin dhe entuziazmin e tifozëve në orbitë" ishte goli i shënuar nga 18vjeçari Manuel Lokateli në minutën e 65-të. Si një dallgë, të gjithë tifozët spostohen përpara duke ulëritur me të gjithë forcën dhe u përqafuar me njëri-tjetrin. Milani është në avantazh. Deri në atë çast, të gjithë po shijonin ndeshjen, por 20 minutat e fundit ishin si një agoni, e cila dukej sikur nuk po mbaronte kurrë. "Vuajtjet" e tifozëve shtohen edhe më kur gjyqtari i katërt ngre në qiell tabelën elektronike, e cila sinjalizon se do luhen dhe për 5 minuta. Nuk flet askush deri në çastin që portieri i Milanit, Donaruma, bën mrekullinë duke i mohuar golin Juventusit. Ndeshja përfundon, por për disa sekonda nuk flet askush, pasi të gjithë kthejnë kokën nga personi që kanë afër duke e pyetur: "Mbaroi vërtet?!". Kur kuptojnë se ndeshja ka përfunduar dhe Milani ka fituar, entuziazmi është i papërmbajtshëm. Më në fund, Milan-Juventus është rikthyer klasikja e dikurshme plot rivalitet, por kësaj radhe emocionet e saj mund t'i shijojnë edhe tifozët shqiptarë...