Kur Revolucioni Kinez goditi Haxhiun, e çuan të prashiste patate...
"Kisha frikë t'i shënoja Dinamos, oficerët shkuan në shtëpi dhe më kërcënuan gruan"
Ndërsa përgatitet fillimi i sezonit 1965-1966 me shpresën e sistemimit definitiv të tij te Partizani në përfundim të shërbimit ushtarak, pasi kishte shënuar 15 gola në sezonin 1965-1966, shpërthen Revolucioni Kultural Kinez, pasojat e të cilit përfshinë edhe Shqipërinë. Filloi një fushatë spastrimi, e cila godet sportistë e artistë, ndër ta edhe disa nga të Partizanit me Mexhit Haxhiun në krye që edhe pse përpjekjet e gjeneralëve madhore si Balluku e Dume, admirues të tij, ishin të mëdha, nuk mundën ta ndalonin largimin. Sidoqoftë, në një banket lamtumire, në shtatorin e 1966-ës, Dumja me vajzën Besa e kanë falënderuar për kontributin e tij te ky klub. Të nesërmen, Rustem Peçi, ushtarak i lartë e përcolli te treni dhe i trishtuar i thotë: "Do shkosh në Vlorë, mundohu të sistemosh nënën e motrën tek të afërm, ndërsa futboll nuk do të luash...".
Sa i vështirë rikthimi në Vlorë
Rikthehet në Vlorë, ndërsa skuadra i shpëton rënies... Bëhet fjalë për sezonin 1965-1966. Kishte interes për Haxhiun nga tifozëria, skuadra e trajnerë. Por rifillimi ishte i vështirë. Ndeshja me Labinotin ishte ajo që startoi kampionatin 1966-1967, kur para takimit papritur i thonë se nuk do të luajë, madje të nesërmen nuk e lejojnë as në stërvitje dhe njoftimin e merr nga punonjësi i stadiumit, duke lënë topin për t'u futur me kokë ulur në dhomat e zhveshjes në sy të tifozëve. Nuk e lejojnë të aktivizohet as në kampionatin lokal me ndërmarrjet, duke e dërguar në Shashicë në zbor për të prashitur patatet. Sigurimi kishte përhapur alibinë se ai kishte takuar babanë në Gjermani, ndërkohë që ai nuk kishte qenë asnjëherë atje dhe se i ati i Mexhit Haxhiut është agjent, flet te "Zëri i Amerikës", prandaj nuk e çojnë të birin jashtë shtetit. Dhe urdhri për të ishte: "Të mos luajë me asnjë klub të kryeqytetit dhe asnjë klub ushtarak; të mos luajë në ndeshje ndërkombëtare, ose të luajë vetëm në Shqipëri"! Pas një viti jashtë futbollit ka takuar Beqir Ballukun, i cili, i informuar për situatën e tij, kërkoi rikthimin e Mexhit Haxhiut në futboll, por pa të drejtën për të luajtur me kombëtaren. Kampionati fillon në mars të 1968-ës, skuadra ka trajner Stavri Lubonjën që zëvendësohet nga Hasan Luçi, zhvillon disa miqësore, luan në Kupën e Republikës me Haxhiun protagonist bashkë me Zilen, Thomain, Seferajn, Xhaferri, Saraçi etj. Realizon gola në lojë, me penallti, nga goditjet e lira. Flamurtari luan dy takimet e para me 17 Nëntorin në Vorë e Dinamon në Tiranë, por golat e Haxhiut nuk mjaftojnë të shmangin humbjet. Pastaj fitoret me Labinotin, humbje me Partizanin, fitore me Luftëtarin që kthejnë qetësinë….
Qershori i paharruar
Ka qenë qershori i 1968-ës e në prag të takimit me Traktorin në Vlorë, Mexhit Haxhiu goditet nga tri fatkeqësi, në harkun e pak ditëve humbet gjyshen që e kishte rritur, kunatën dhe Zeqirin, partnerin në skuadër. Një orë e ndante varrimin e shokut të tyre me ndeshjen, që me urdhër partie duhej të zhvillohej. I trishtuar dhe duke parë gjendjen e rënduar të tij, trajneri nuk e aktivizon në lojë. Por në pjesën e dytë i ka kërkuar të luajë dhe në harkun e pak minutave, pas një harkimi nga këndi me kokë, ka shënuar golin e parë duke ia dedikuar Gëzim Zeqirit. Ndërkohë që ai muaj do t'i rezervonte Haxhiut edhe një moment të gëzuar: më 16 qershor është martuar me Bardhën, ish-volejbolliste dhe notare e Flamurtarit, por pikërisht atë të diel do të luhet ndeshja kundër Tomorit në Vlorë. Sërish gol, fitore 2-0 dhe me tifozët krushq në stadium me shpejtësi pastaj në darkën e dasmës. Kujton se si dhëndër ka veshur një kostum të dhuruar nga Petrit Dumja, që e ka dashur pa masë. Pastaj muaji i mjaltit në Pogradec, ndeshja kundër Yllit të Kuq, fitore 1-0 me gol të V. Gjokës dhe fundi i kampionatit, që i jep vendin e 6-të Flamurtarit, ku spikat rendimenti i Haxhiut, si gjithmonë protagonist e sistematik, autor i 16 golave në total.
Jo gol ndaj Dinamos
Gjithmonë një zë i brendshëm e ka këshilluar të "mos i bëj gol Dinamos e Partizanit, se nuk revoltohen gjeneralët dhe oficerët". Presion kundër skuadrave të Ministrive, sidomos ndaj Dinamos kur luante në Vlorë ka qenë tejet kërcënues. Para një sfide të tillë, një hetues, oficer i Degës së Brendshme të qytetit, futet në dhomën e zhveshjes, me zë të ashpër e urdhërues i thotë që të mos impenjohet kundër Dinamos. "Tronditjen time e vuri re trajneri Petrit Arapi, i cili u ankua te Kryetari i Degës që e detyroi personin në fjalë të më kërkonte falje. Por ata kishin qenë më parë në shtëpinë time duke kërcënuar gruan që unë të mos luaja", kujton Haxhiu. Grumbullimi me 17 Nëntorin
Ndonëse nuk e lejonin të shkonte as në Kosovë, në prag të takimit 17 Nëntori- Standaar në vjeshtën 1969, Rexhep Doda, drejtues, kërkoi shërbimin e tij te skuadra tiranase. Grumbullohet në hotel "Donika", por disa orë më vonë trajner Alla e nuk ia dorëzoi fanellën një të riu, apo asnjëherë të shkelmonte topin nga qendra në një fillim kampionati. Pastaj karriera si trajner, duke iu kushtuar përgatitjes së talenteve të reja te Flamurtari, trajner i Ekipit Kombëtar U-16, Kryeseleksioner i Ekipeve Kombëtare të moshave, trajner me Flamurtarin e Bylisin, Drejtor Teknik në FSHF, lektor i kurseve të UEFA-s, i diplomuar në ILKF, pedagog në Universitetin Ushtarak "Skënderbeg", mësues i Shqipëri-Zvicër: Shllaku, Janku, Frashëri, Halili, Mema, Deliallisi, Haxhiu, Bushati, Xhaçka, Pano, Vorfi
njofton se një anëtar i byrosë e ka refuzuar aktivizimin e tij me 17 Nëntorin. E njëjta situatë edhe në takimin Besa-Hibernians, luajtur në Durrës në vitin 1972 për Kupën e Kupave, kur klubi kavajas e merr për përforcim. U aktivizua vetëm në pjesën e dytë duke dhënë edhe pasimin asist për Pagrinë që barazoi. "Ishte urdhri i Rita Markos, i pranishëm në stadium, që të aktivizohesha", rrëfen Mexhiti.
Largim pa ceremoni
Ndonëse me një karrierë të pasur, shënues i 166 golave me fanellat e Flamurtarit, Partizanit kampion në sezonin 1963- 1964, vendi i dytë në '64-'65 dhe '65-'66, lojtar i kombëtares, në vitin 1976 është ndarë me futbollin e luajtur për 16 vite (1960-1976), pas një dëmtimi dhe 33 vjeç, por asnjë pa asnjë ceremoni lamtumire dhe e ka peng që
Gjithmonë një zë i brendshëm e ka këshilluar të "mos i bëj gol Dinamos e Partizanit, se nuk revoltohen gjeneralët dhe oficerët". Presion kundër skuadrave të Ministrive, sidomos ndaj Dinamos kur luante në Vlorë ka qenë tejet kërcënues. Para një sfide të tillë, një hetues, oficer i Degës së Brendshme të qytetit, futet në dhomën e zhveshjes, me zë të ashpër e urdhërues i thotë që të mos impenjohet kundër Dinamos
Edukimit Fizik në shkollën "Dijetari", "Mjeshtër i Merituar", "Mjeshtër i Madh", e mjaft titujt të tjerë honorifikë. Nga puna e tij sistematike kanë dalë shumë futbollistë, talente, protagonistë e titullarë të Flamurtarit e Kombëtares. Çfarë bën sot
Mexhit Haxhiu?
Është në pension dhe pas një dhjetëvjeçari me lëvizje jeton në Vlorë, Itakën e tij, pasi ashtu e ka konsideruar qytetin ku lindi... Ka bërë dhe bën një jetë të rregullt, shumë familjar, kurrë abuzime me duhan e pije. Jo aktivitet politik, shëtit buzë detit, pastaj në shtëpi me nipër dhe mbesa, në stadium kur ka ndeshje dhe në dhomënstudio ku vazhdon të lexojë e studiojë. Vitin e kaluar botoi librin autobiografik "Kartoni i Kuq…". Vetëm pak ditë më parë, pikërisht