Shkarkohet Ventura, gati dyshja Ançeloti-Maldini
Bordi i federatës votëbeson presidentin, jo unanimisht
Ndoshta do të kish te qenë më e drejtë sikur të kishte qenë vetë ai që ta paraqiste dorëheqjen, të vinte fytyrën e tij përpara kësaj drame italiane menjëherë pas ndeshjes me Suedinë, por për Xhanpiero Venturën duhej një mbledhje bordi për të marrë vendimin final. Dje, në orën 18:20, Xhanpiero Ventura u largua zyrtarisht nga detyra si trajner i Italisë dhe sigurisht që nuk do të kthehet më kurrë në një post të tillë duke parë atë që ndodhi mes datës 10 dhe 13 nëntor (dy ndeshjet me Suedinë). Bordi drejtues i Federatës Italiane të Futbollit u mblodh ditën e djeshme në orën 16:00, një takim që zgjati dy orë e pak minuta, ku përveç vendimit të pashmangshëm për largimin e trajnerit Ventura nga kombëtarja, u bë edhe një votim i hapur, pasi kërkohej edhe "koka" e presidentit të institucionit të futbollit italian, Karlo Tavekio. Ky i fundit, i cili kishte qëndruar deri dje në heshtje, mori votat e Renco Ulivierit (Presidenti i Shoqatës së Trajnerëve), Marçelo Nikit (Presidenti të Shoqatës së Arbitrave) dhe Gabriele Garvinas ( Presidenti i skuadrave të Kategorisë së Tretë, Lega Pro) dhe Andrea Abodit (presidenti i Serisë B), por jo të Damiano Tomazit (presidenti të Shoqatës së Futbollistëve). Fakti që Karlo Tavekio nuk mbron vetëm rolin kryesor në federatë, por edhe atë të presidentit të Ligës italiane, shtyu mbështetësit e tij që ta kursenin këtë hap tani: "Nëse do ta kishte dhënë vetë dorëheqjen, do e pranonim, por të shkaktonim një boshllëk pushteti në këtë moment, jo vetëm në federatë, por edhe në Ligën e futbollit italian, do të ishte një dopio vetëvrasje pas asaj që
ndodhi me kombëtaren", u shpreh Gravina.
DIVORC NERVOZ - Pa dyshim që moskualifikimi për në Botëror ishte mjaftueshëm për t'u larguar, ndonëse të fajësosh vetëm Xhanpiero Venturën, është shumë e thjeshtë. Fakti që ai nuk diti ndoshta të
menaxhojë disa situata nervoze që turbulluan ambientin. Pas humbjes me Spanjën, në "Bernabeu", në grup pati revolta në lidhje me zgjedhjet e trajnerit, të cilat degjeneruan më pas në barazimin 1-1 me Maqedoninë në Torino, apo akoma më shumë pas humbjes me Suedinë në ndeshjen e parë. Pas asaj sfide, disa nga senatorët e Italisë kërkuan të marrin situatën në dorë duke "urdhëruar" për ndeshjen e "San Siro"-s një formacion taktik 3- 4- 3 kundrejt 3- 5- 2 të Stokholmit, në mënyrë që në fushë të luante edhe Insinje. Ventura shpërtheu: "Tani bëjeni ju formacionin!", por hakmarrja e tij u kuptua qartë edhe nga gjesti i De Rosit të hënën, i cili nuk donte të zbriste në fushë duke "sponsorizuar" Insinjen në vend të tij, pasi skuadrës i nevojitej fitorja. Me pak fjalë, edhe këto tensione brenda skuadrës dërguan në shkarkimin e pashmangshëm të Venturës, por mbi të gjitha edhe të mbylljes së një cikli me veteranë si Bufon, Barzalji, Kielini dhe pikërisht De Rosi, të cilët vendosën dorëheqjen e tyre nga "axurrët".