Përjetë një numër 10, Toti: Me mua, Ronaldo do shënonte më shumë

Ish-kapiteni rrëfen jetën e re si drejtues te klubi verdhekuq

Jeta e re profesionale vijon e ndërthurur mes vizitave në "Trigoria", ndonjë bisedë me Monçin e Di Françeskon dhe transfertat me skuadrën. Françesko Toti, pas lamtumirës së dhimbshme, është gjithmonë pranë Romës së tij dhe nuk e humbet rastin për të folur mbi verdhekuqtë dhe aventurës së tij të re si drejtues: "Intervista ime e parë si drejtues. Ka një tjetër ndjesi, është ndryshe. Por, pas 25 vitesh si lojtar, tashmë jam mësuar", e nisi bisedën me gazetarin e "Corriere della Sera", ish-kapiteni dhe numri 10 i Romës.

Çfarë ka ndryshuar? Gjithçka. Jeta, ana psikologjike e fizike. Isha mësuar të bëja gjithmonë të njëjtat gjëra: zgjim i shpejtë, ngrënia e mëngjesit, stërvitje. Si një makinë. Tani duhet ta programoj ditën. Ambientimi nuk ishte i lehtë. I kërkova klubit disa pushime: më duhej të zbrazja kokën, të shijoja pak kohë me fëmijët e mi. Ma lejuan dhe i falënderoj, kështu munda të nis me këmbën e mbarë rrugëtimin e ri. Qëndrova në futboll, që për mua është jeta. Është gjithçka.

Përgjithmonë? Apo kurrë mos thuaj kurrë?

Puna ime do mbetet gjithmonë e lidhur me futbollin. Jam i bindur. Kam fatin të qëndroj me skuadrën, me trajnerin dhe drejtuesit. I ndajmë ndeshjet së bashku. Udhëtoj me autobusin e klubit, shkoj në grumbullim. Punoj në 360 gradë.

Do e bënit trajnerin?

Le të themi që për momentin, nuk është një prioritet i imi.

Sa peshojnë një xhaketë dhe një kravatë?

Në fillim flisja me vete, si i çmendur. Por, tani u mësova.

Vuhet më shumë nga tribuna apo nga stoli?

Në tribunë, sepse në pankinë shpreson gjithmonë të hysh në fushë. Në tribunë dëgjon gjëra të çmendura. Gjithë trajnerët. Mendoj:" kushedi se çfarë thoshin kur luaja unë."

Roma, vetëm Roma, gjithmonë Roma?

Mund të kisha shkuar vetëm te Reali i Madridit, sepse nuk do e vishja kurrë fanellën e një tjetër italianeje. Vendosa me zemër dhe nuk jam penduar asnjëherë.

A patët një mundësi të dytë?

Muajt e fundit, me Spaletin qenë të ndërlikuar. Kishim një raport të mirë, përpara se të largohej në 2009- n. Kur u rikthye, nisa të luaj më pak, i pranova gjithmonë vendimet e tij. Pata oferta nga Emiratet apo Shtetet e Bashkuara. Do më kishin mbuluar me para, por në atë mënyrë do kisha shkatërruar 25 vite dashuri. Zgjodha përsëri Romën.

Kur e keni kuptuar se do bëheshit futbollist?

Në moshën 16- vjeçare, kur firmosa kontratën e parë si profesionist. Kuptova që për mua ishte kthyer në një punë serioze.

Itali-Suedi, e ndoqët nga shtëpia?

Nuk e kisha menduar se do ndodhte kjo dramë futbollistike. Në qershor do ndez televizorin e nuk do shoh Italinë, është anormale.

Me ju në stol, a do kishte hyrë në fushë Insinje?

Me mua do luante nga

minuta e parë, është njëri nga të paktët që mund ta zgjidhte atë ndeshje.

Nga duhet të nisë revolucioni në "FIGC"?

Nga Damiano Tomazi. Së pari sepse është një mik i imi, së dyti sepse është kompetent. Një figurë pozitive: i ri, transparent, i pastër. Nëse shkon jashtë Italisë me të, bën një figurë të mirë.

"Zgjedhim" edhe trajnerin?

Në këtë pikë, Montelën. Po rindërtoj Romën e titullit.

Bufon, miku juaj, duhet të luajë apo të tërhiqet?

Në moshën 39- vjeçare, mund të luajë më mirë se 22, është çështje mentaliteti. Por në Itali arsyetohet me kartë identiteti. Bufon, kur pret, nuk tregon 39 vjeç.

Topi i Artë?

Mesi ose Kristiano Ronaldo. Por preferoj Mesin.

Pendesa që ke pasur lidhur me futbollin?

Që nuk kam luajtur me Ronaldon, atë të Interit. Është ëndrra ime, edhe e tij. Ka shënuar shumë, me mua do kishte shënuar edhe më tepër.

E dini që videoja juaj më e klikuar, është shkelmi ndaj Balotelit?

Ishte diçka e mbledhur prej vitesh, për ato çka thoshte mbi romanët. Derisa... Megjithatë, ajo që ndodhi ishte e shëmtuar.

Cili është defekti që urreni më shumë?

Zilia dhe falsitetet e atyre që flasin pas krahëve. Cila e fiton titullin? Katër skuadra janë në të njëjtin nivel, por Juvja ka gjithmonë diçka më shumë. Napoli? Skuadra më e bukur për t'u parë. Mund ta fitojë nëse nuk do ketë shumë dëmtime, do më pëlqente një titull në jug. Po një titull Interit?

Eh, jo, Interit jo.