Leva-nagelsman, zbulohet sherri që solli divorcin

Trajneri ndryshoi skemën, polaku i kujtoi atij se shënonte 40 gola Pas startit të mirë, marrëdhënia me Bajernin drejt shkatërrimit

Deri në gjysmën e dytë të sezonit gjërat pothuajse po shkonin sipas planit për Robert Levandovskin. Më pas erdhi pushimi, në aspektin futbollistik dhe emocional. Ka shumë arsye për këtë. Sezoni i kaluar filloi për të sikurse kishte përfunduar sezoni 2020-‘21: Robert Levandovski shënonte, shënonte dhe vetëm shënonte. Veçanërisht në bashkëpunim me Tomas Mylerin, aparati sulmues bavarez funksiononte si një robot i programuar në mënyrë perfekte. Polaku shpejt udhëhoqi listën e golashënuesve, theu rekorde të tjera dhe si vitin e kaluar, u votua përsëri nga FIFA si “Lojtari Botëror i Vitit”. Deri në atë moment, sezoni kishte ecur pothuajse sipas planit për të, me të metën e eliminimit nga Kupa e DFB dhe vendin e dytë në zgjedhjet e “Topit të Artë”.

SHENJAT E PARA

Megjithatë, më së voni, deri në janar, mirëqenia e polakut ndryshoi. Veçanërisht ajo sportive. Në gjysmën e parë të sezonit ai u pa vetëm në mënyrë sporadike i ankuar dhe i pakënaqur në fushë, si në fitoren 2-1 kundër Maincit, por këto gjeste pakënaqësie u shtuan në gjysmën e dytë të sezonit. Për sa i përket sportit, në Mynih po ndodhte diçka që nuk korrespondonte më me ligjin e pastërtisë së futbollit në “Säbener Straße”. Levandovski u gjet rrallë nga kolegët e tij, ai kaloi gjashtë ndeshje të Bundesligës pa gol vetëm në gjysmën e dytë të sezonit. E pazakontë për të dhe e pamjaftueshme për të synuar “Topin e Artë”.

KRITIKA PËR LOJËN DHE TRAJNERIN

Levandovski gjithashtu kritikoi futbollin që luante skuadra. Polaku e vuri re këtë zhvillim që herët dhe nuk i pëlqeu. Kjo, pasi edhe vetë nuk po shënonte sa duhej. Sidoqoftë, aty ku dikur

ligjërata e sulmit ishte më e qetë se bari i birrës në “Oktoberfest”, në vitin 2022 kishte mungesë koordinimi dhe strukture. Shanset e shënimit për të ishin më të pakta, shumë lindën nga rastësia apo nga cilësitë individuale. Nga 41 golat e Bajernit në gjysmën e dytë të sezonit, vetëm shtatë ishin të mirë në fund. Levandovski, siç shkruan “Kicker”, kritikoi gjithashtu mënyrën se si luhej futbolli nga brenda, sepse qëllimet e tij personale sportive dhe fitimi i “Topit të Artë” ose të fitonte sërish Champions Ligën ishin shumë larg.

JO VETËM PREJ HALANDIT

Polaku gjithashtu nuk e pëlqeu faktin që drejtuesit e Bajernit i kishin vonuar bisedimet për një zgjatje të mundshme të kontratës deri në pranverë. Ai vuri në dukje se drejtuesit kishin kontaktuar Erling Halandin duke e ditur mirë se si funksionon biznesi. Ai tha vetë se “e kuptonte filozofinë e klubit”. Shpërndarja e prioriteteve ishte problematike për Levandovskin: fillimisht Haland, pastaj ai. Kjo mungesë vlerësimi për të ishte faktori tjetër përçarës. 33-vjeçari ishte i zhgënjyer atletikisht dhe personalisht nga rrethanat në Mynih.

IMAZH I PRISHUR

Pas përfundimit të sezonit, Levandovski njoftoi në Volfsburg se i kishte thënë drejtorit sportiv Hasan Salihamixhiç që të mos e rinovonte kontratën. Që atëherë është e qartë: polaku tashmë dëshiron të largohet këtë verë për Barcelonë. Dhe, me sa duket, me çdo çmim. Në javët e fundit ai ka shfrytëzuar çdo mundësi për të shprehur dëshirën e tij për të ndryshuar dhe për të përmendur largimin e tij emocional nga Mynihu. Shkëmbimi verbal i goditjeve publike me drejtuesit e Bajernit sigurisht që nuk e zbukuron imazhin e tij, përkundrazi.

ZËVENDËSUESI ENDE LARG

Por është gjithashtu e qartë: Levandovski është ende një lojtar i Bajernit, kontrata e tij e punës është deri në verën e vitit 2023. Bavarezët nuk kanë gjetur ende një zëvendësues të përshtatshëm për sulmuesin kryesor. Vetëm nëse ekziston mundësia për të nënshkruar me një sulmues i cili garanton rreth 30 gola në sezon, Leva do të lihet i lirë.