Derbi i superheronjve, Interi dhe Milani duel me superfuqi

Kuqezinjtë mbështeten te Teo, Tonali dhe “kapiten”... Ibra

Një derbi për super heronj. Një Intermilan me superfuqitë e topit. Lukaku dhe forca mbinjerëzore e “Thingut”. Hernandez po aq shpejt sa Flash. Tonali me fuqinë brutale, por fisnike të Konan barbarit. Çalhanoglu drejtor me një mendim superior si “Mister Fantastic”. Ibrahimovic, i cili, brenda ose jashtë fushës, është simboli shpirtëror i Milanit, si “Kapiten Amerika” tek “Avengers”-at. Lautaro me kthetra vdekjeprurëse prej

Uolverinit. Një lojë paralelesh: lojtarët e futbollit janë superheronjtë e kulturës moderne popullore.

SI DIKUR - Ata nuk e shpëtojnë botën, nuk i mposhtin armiqtë që duan të pushtojnë planetin, por në dhomat e fansave të rinj të të gjitha moshave posterat e tyre alternohen me ato të “Spiderman” dhe “Batman” dhe imazhi i tyre është sinonim i suksesit. Fanellat janë veshja e betejës. Këmba e majtë e Xhixhi Rivës ishte si çekiçi i “Thorit”. Driblimi i Baxhos kishte fuqitë mistike të “Doktor Strange”. Kur Zenga u përball me të pamundurën, ai dukej si “Njeriu Merimangë”. Mesi sot është “Superman”. Misioni i tyre është të japin disa orë gëzim, sepse nga fuqitë e mëdha vijnë përgjegjësi të mëdha ndaj tifozëve dhe futbollit. Inter dhe Milan, superfuqitë qofshin me ju.

LAUTARO, “WOLVERINE”

Emri i heroit që vjen nga ujku, është simboli më i mirë i të dyja figurave: dikush që nuk heq asnjëherë dorë nga preja e tij, dikush që me kokën ulur nuk ndalet dhe shfrytëzon çdo mënyrë për të mbërritur qëllimin që ka. Parametrat e njëjtë fizik me protagonistin e “X-men” vetëm e kanë plotësuar krahasimin e Lautaros me figurën, si një personazh me gjatësi mesatare, shumë i fortë, me flokët si mburojë dhe prej të cilit buron një energji e pashtershme. Në ndjekje të golit, sulmuesi argjentinas është po aq i pamëshirshëm sa heroi, me shumë fuqi, shpejtësi dhe saktësi të frikshme, edhe kur topi duket i paarritshëm. Jo më kot është ai njeriu-derbi i Interit dhe një nga makthet e kuqezinjve.