Ed Abazi: Duka, trajner i Kombëtares që nga 2002

“Stafet e moshave bëjnë pazare, nuk i ndryshon kurrë”

Ish-sulmuesi: FSHF-JA ka dështuar, Silvinjos i duheshin miqësore

Si një ish-sulmues i Ko mbëtares dhe i shpërngulur për jetuar në Portugali, Eduard Abazi kthehet të japë opinionet e tij në lidhje me ekipin kombëtar dhe futbollin e moshave në Shqipëri në një intervistë për “Panorama Sport”. Ai gjithashtu flet edhe për trajnerin e ri, brazilianin Silvinjo, i cili sipas tij duhet t’i kishte kërkuar FSHF-SË një ndeshje miqësore para Polonisë. Abazi është i ashpër kur bëhet fjalë për menaxhimin e federatës, si dhe talenteve që grumbullohen në ekipet zinxhirë të moshave.

Z.abazi, çfarë ju ka bërë përshtypje nga ngjarjet e fundit sa i përket futbollit në Shqipëri?

Më kanë bërë përshtypje dy ndeshjet e ekipit U-17 me Italinë. Pothuajse gjysma e lojtarëve tanë janë në një kampionat me lojtarët e U-17-ës së Italisë dhe kur vijnë këtu, mirë që rezultati është zero, por ne nuk kalojmë dot as mesfushën. Kjo do të thotë një paaftësi e stafeve teknike dhe te kjo pjesë FSHF-JA ka dështuar. Ende funksionojnë me miq, të krahut të tyre për interesa personale dhe bëjnë seleksionime që nuk i interesojnë përfaqësueses A. Nëse do të kishte një staf të kualifikuar dhe mundësisht të huaj, ato ndeshje nuk dilnin nga 6-0 dhe 5-1. Më ka lënë një shije të hidhur.

Ku është gabuar sipas jush?

Ne mund të shkojmë të zgjedhim lojtarë të mirë në Itali, Gjermani, dhe madje në Amerikë, sepse i mbaruam këto shtetet që thashë më parë. Kjo punë nuk bëhet duke shkuar dhe të bësh pazar me familjet nëpër botë, se a ka fëmijë shqiptarësh që kanë kualitet. Duhet të kesh të dhëna për një futbollist që luan këtu apo atje. Nuk ka asnjë federatë në botë që e bën një gjë të tillë. Është një turp. Po ashtu në Shqipëri shumë talente të rinj demoralizohen, sepse nuk kanë faj, por stafet teknike nuk janë aq të kualifikuar për të rritur një futbollist dhe janë mbyllur vetëm në Shqipëri me atë mënyrën e vet. Kjo është e lidhur edhe me ekipet kombëtare të moshave dhe me trajnerin e ekipit A. Skuadra nuk ka staf. Vetëm një Silvinjo me dy ndihmës nuk është staf.

Përse mendoni kështu?

Sepse pjesa tjetër e stafit të Silvinjos janë shqiptarë. Po flas për këta trajnerët e

moshave, që kanë vetëm një frazë si justifikim në çdo fillim turneu. “Ne kemi si synim që të çojmë sa më shumë lojtarë në ekipin A”. Mirëpo nuk e çon kjo frazë atë lojtar në ekipin A, sepse nuk e stërvit Bulku, Bushi apo Cungu në ekipin e tij nëntë muaj atë lojtar. Ata kur

bëjnë më mirë se kushdo tjetër, dallohen vetë dhe stafi teknik i përbërë nga elementë të huaj, pa ndërhyrje nga jashtë i merr. Ja, ke shembullin e Roberto Martinezit, që ka ardhur te Portugalia me një staf të madh me vete. Këto janë raste kur merr stafe teknike të huaja.

Si një ish-futbollist, çfarë përshtypjeje ju jep kur dëgjoni se një trajner brazilian drejton Shqipërinë?

Kemi dy fotografi të Silvinjos. Si lojtar, që askush nuk ia heq meritat e tij, por nuk duhet analizuar si lojtar, sepse ndryshon nga rezultati si trajner. Silvinjo duhet të ketë parasysh se nuk shkon profesionalisht në Shqipëri.

Pse nuk shkon?

Nuk është vetëm të jetosh në Tiranë dhe të shohësh qytetin, të njohësh dy-tre persona dhe të hedhësh një fjalë siç e ka hedhur në intervistën e fundit. “Është një lojtar nga Partizani”. Po të tjerët kush janë? Nuk mund të shprehesh 20 ditë para Polonisë që është dikush nga Partizani, sepse kjo i bën dëm grupit, qoftë nga grupi që mund të zgjedhë në Shqipëri apo ata jashtë. Nuk mund të përmendësh derisa të dalë lista, duhet të ketë një sekret profesional të shkëlqyer.

Si mendoni se do të jetë fillimi për të?

Profesionalizimi i tij nuk është me këmbë të mbarë, siç i themi ne në Shqipëri, sepse ai duhet t’i kërkonte FSHF-SË të paktën një ndeshje miqësore. Shqipëria ka 50 deri në 80 futbollistë që luajnë jashtë. Nuk janë të gjithë të nivelit të lartë dhe kjo për këtë shërben. Por, FSHF-JA dështoi për një miqësore, sepse ka një sistem të kalbur. Unë po ta them këtu: Që prej vitit 2002 dhe deri sot, trajneri i ekipit kombëtar vazhdon të jetë presidenti i FSHFSË, me rezultatet më të dështuara të futbollit shqiptar. Bashkë me strukturën e tij duhet të largohet një orë edhe më parë nëse futbolli shqiptar duhet të ecë përpara.

Si e shihni ndeshjen me Poloninë?

Në përballjet e fundit ne e kishim llogaritur shumë mirë, sidomos në Poloni, por pjesën e dytë u befasuam dhe dolëm me rezultat negativ. Tani më thuaj mua, një trajner i ri, që do të shkojë në një lojë me disa mungesa, sidomos atë të Brojës, i cili është lojtari më i mirë i ekipit kombëtar, do të jetë e vështirë. Praktikisht, po shkojmë që të luajmë një miqësore me Poloninë. Po shkojmë të luajmë një ndeshje që është hapi i parë i eliminatoreve, me një grup që trajneri ende nuk e ka idenë se kush janë. Do zoti i del për mirë.

Po thoni se Broja do t’i mungojë shumë këtij grupi?

Patjetër që po. E kemi parë të gjithë se çfarë ka bërë, edhe pse presidenti i FSHF-SË hynte në analizë lojtarësh, gjë shumë e gabuar, apo ish-trajneri, i cili tha disa herë që Broja nuk është pjekur. Tani po na del se Broja paska qenë shumë i pjekur dhe i rëndësishëm për ekipin tonë kombëtar dhe do të justifikohen me mungesën e tij.

T’ju pyes pak për shanset që ka Shqipëria për t’u kualifikuar në këtë grup?

Si shqiptar do të doja që t’i fitonim të gjitha ndeshjet, por duke folur me gjuhën e futbollit, jam i bindur duke njohur nga afër Fernando Santosin, trajnerin e Polonisë dhe duke parë me kujdes statistikat dhe të dhënat e lojtarëve të Republikës Çeke, do të jetë shumë e vështirë me këta të fundit, sesa një humbje me Poloninë, që ndoshta është edhe e pranueshme dhe e kemi pranuar gjatë historisë sonë. Sepse në fund do të themi: Dëmtimet, nuk kishim miqësore dhe trajnerit i duhet pak kohë.