Nga Seria C e Pipos te Berluskoni në trafik, të pathënat e derbit
Supersticione, një president klubi, kryeministër, që rrezikon shtyrjne e ndeshjes, arbitra “të çuditshëm” dhe ish-ë të sfidave kanë qenë vetëm disa nga kuriozitetet e të pathënat e dy ndeshjeve gjysmëfinale të 2003-shit mes Interit dhe Milanit, që janë rikthyer edhe një herë tjetër në vëmendje pas aktit të parë të këtij sezoni të luajtur mbrëmë.
PIPO DHE SERIA C1 – Filipo Inzagi kishte disa rite dhe disa supersticione, madje disa i merrte me vete edhe në stol si në rastin e biskotave “Plasmon”, rripi të bardhë me të cilin dilte në fushë çdo ndeshje, pirjen e një gllënjke ujë para se të futej, kënga “Certe Notti” në kufje. Përveç këtyre, spikasnin disa sfida të Serisë C, pasioni i jetës. Në fakt, disa ditë para derbit të kthimit në 2003-shin, Pipo u mbyll në shtëpi, uli perdet dhe shijoi Lukeze-spal nga minuta e parë deri në minutën e fundit, një sfidë shpëtimi në Grupin A të Serisë C1.
SYTË E BOTËS – Derbi ishte global. Në vitin 2003, u akredituan më shumë se katërqind gazetarë nga e gjithë bota. Mundohuni të mendoni për një vend më të pazakontë se të tjerët, veçanërisht në ato ditë. Norvegjia, Polonia, Kina, Turqia, Zvicra, Austria, madje edhe Senegali, me dy reporterë të së përjavshmes “Temoin”. Të gjitha biletat të shitura, padyshim me arkëtimin e rreth 2.3 milionë eurove. Atëherë tifozët e të dyja skuadrave kishin ngritur çadrat jashtë pikave të shitjes së biletave për të siguruar një të tillë.
MËSUESI DHE “POLICI” - Rusi Valentin Ivanov në ndeshjen e parë dhe francezi Zhil Vesie në atë të kthimit ishin arbitrat e gjysmëfinales së 2003-shit. I pari, një moskovit, jepte edukimin fizik në gjimnaz, ndërsa i dyti njihej si “polici rrugor”. Arsyeja? Përdorimi i duarve. I pëlqente shumë të bënte gjeste, diçka që me sa duket italianëve nuk u pëlqente. Ivanov doli në pension pas Kupës së Botës 2006 dhe tani është vëzhgues i gjyqtarëve të UEFA-S, ndërsa Vesie është larguar nga bota e futbollit. Në vitin 2008 ai ishte këshilltar i qytetit në Nisë.
NDESHJET E KAMPIONATIT - Midis ndeshjes së parë dhe asaj të dytë, Milani dhe Interi luajtën kundër Breshias dhe Parmës. Kuqezinjtë humbën 1-0, zikaltrit barazuan. Një kuriozitet, për Parmën atëherë shënonte Adriano, dikush që do të ishte “Perandori” i Interit në vitet në vazhdim. Në dhomat e zhveshjes, Ançeloti gjithmonë me fytyrën e qetë i drejtohet skuadrës: “Më vjen keq, por nuk jam i zhgënjyer. Herën tjetër duhet të jeni më të kujdesshëm”. Mesazhi u mor në ndeshjen e kthimit.
BERLUSKONI NË TRAFIK - Rikthimi i legjendës së derbit. Burimi është Zhil Vesie, drejtuesi i ndeshjes së 13 majit, ku u shënuan golat e Shevës dhe Martinsit dhe ndodhi ajo pritje e Abiatit në sekondën e fundit. Francezi rrezikoi ta nisë ndeshjen me disa minuta vonesë në krahasim me orën e planifikuar (21:00) për shkak të vonesës së presidentit kuqezi, Berluskoni, i ngecur në trafikun milanez. Në ato ditë ai ishte jo vetëm presidenti i “djallit”, por edhe kryeministër. Më në fund, pasi e kontrolloi orën çdo 20 sekonda, Vesie vërshëlleu në kohë për startin.
PA TË VERDHË - Një derbi pa kartonë të verdhë është një derbi i çuditshëm, i veçantë, sepse në fund kartoni i verdhë gjithmonë shfaqet. Ndeshja e parë e vitit 2003 përfundoi pa ndëshkime ama. Një gjë e rrallë në derbet e Milanos, duke marrë parasysh edhe që në fushë ishin lojtarë si Gatuzo, Materaci, Broki, Kordoba, Maldini.
SHKËMBIMI – “Ne duam Sedorf, mund t’ju japim Koko”, ishte propozimi i Galianit për Moratin dhe operacioni u krye. Pjesa tjetër është histori, edhe pse Klarens u shënjestrua jo pak nga tifozët kuqezinj për shkak të së kaluarës së tij zikaltër.