Pensionistenstress
Ich hab an Bekanntn, der war a Eisenbahner“, berichtete Herr M. dem Bezirksrichter. „Der geht jetzt als Pensionist no immer im Eisenbahnergwandl und wann a Zug vurbeifahrt, grüaßt er ume. Manchmal pfeift aner zruck, da steht er dann wia a Soldat mit der Hand am Kappl und wart, bis der Zug vurbei is.
Unlängst hab i eahm ersucht, dass er mit mir um Holz fahrt zu an Holzhändler. I war bei eahm in der Wohnung und hab eahm gfragt, wann er Zeit hätt.
,Gehts um sechzehnzwarafuffzg?‘, hat er gfragt und hat a große Taschenuhr mit römische Ziffern in der Hand ghabt, wias früher de Eisenbahner ghabt habn. ,Jetzt is neuneachtazwanzg, um zehnzehne bin i bei an Dentistn wegn meine Zähne, dann trifft i an Kollegen beim Hauptbahnhof und geh mit eahm spaziergangsmäßig de Streckn oh, bis zwölfevieradreißg, da lauft mei Lieblingszug am Zwaragleis ein. Durt geh i in der erschtn Klass immer aufs Klo. Nachher tua i essn, geh um dreizehndreißg zu an ehemaligen Weichensteller – früher war net alles automatisch – Schach spüln. Mach ungefähr um vierzehnzwarazwanzg in letztn Zug und leg mi dann im Eisenbahnerheim a bissl nieder.
Um fuffzehnfuffzig weckt mi durt a pensionierter Kollege von der Schlafwagengesellschaft, mit dem geh i a Stund am Bahnhof spaziern, und derweil können Se scho im Wartesaal zweiter Klasse auf mi wartn. Wann vül Leit san, nehman S Ihna a Platzkartn. Wolln S a Kursbüachl? Da können S drinn lesen, bis i kumm.‘
I war so beeindruckt, dass i eahm in seiner Kuchl, wo i mit eahm gsessn bin, sofort an Fensterplatz anbotn hab und gfragt hab, ob des überhaupt a Raucherabteil is. Er hat mi mei Zigretten ausrauchn lassn, hat mi dringend ersucht, pünktlich zu sein und hat se dann von mir verabschiedt, wobei er gsagt hat, er kamma leider net nachwinkn, weil bei ihm is das Hinauslehnen beim Fenster auch dann verboten, wenn das Haus nicht in Fahrt is.
I war um dreiviertl fünfe, wüll sagn, sechzehnfünfavierzg scho in dem Wartesaal und hab so gwart, dass er kummt, weil der Holzhandler uma sechse zuasperrt. Nix is er kumma. I war mehrmals bei der Auskunft und hab gfragt, ob er vielleicht a Verspätung hat, aber de habn aa nix gwusst.
Bis siebzehnneunafuffzg hab i auf eahm gwart. Dann bin i ganga. Sunst sitzert i ja no immer durt.“
Der Bundesbahnpensionist erklärte, er habe die Verabredung wegen „dringenden Gleisarbeiten“an seiner Modelleisenbahn nicht einhalten können. Herr M. hatte ihn daraufhin beleidigt, der Richter brachte eine Versöhnung zustande.