Няхай славіцца «Сомінская юшка»!
...Мы сядзелі за адной партай, падручнік быў адзін, і мы тузаліся за яго, білі адзін аднаго па галаве. ...Маладыя, гарачыя, прыраўнавалі адзін аднаго і разбегліся.
Колькі начэй потым не спала, як шкадавала!
...А мяне праводзіў, не пускаў да ранку дадому, на руцэ выдрапаў маё імя.
…Колькі рамантычных гісторый хавае Соміна! Некаторыя з іх можна было пачуць, успомніць ад адкрытых, шчырых і хлебасольных выхадцаў падчас свята вёскі, якое другі год запар праходзіць у незвычайным фармаце пад назвай «Сомінская юшка». Вёска каларытная, дамоў пустуючых не бачыла, а з якой любоўю наведзена прыгажосць у дварах! Перад святам аўтару радкоў прысылалі фотаздымкі, як людзі наводзяць парадак на пляцоўцы каля возера перад святам. Дружна касілі, прыбіралі, зрабілі фотазону – лавачку з сомінскім сомам. Імя яму далі – Сёма Сомінскі. Аўтар радкоў на ёй адпачывала, юшку спрабавала… У юшцы, дарэчы, і была ўся справа.
Сем каманд-удзельніц фэсту варылі юшку, смак якой потым ацэньвалі не толькі члены журы, а «весь честной народ». І не толькі смак ацэньвалі. Каб стаць пераможцам, трэба было з фантазіяй і сэнсам абустроіць сваю пляцоўку, прадэманстраваць сваю гасціннасць, расказаць пра сакрэт прыгатавання юшкі і пачаставаць, праявіўшы сомінскую шчырасць на ўсе сто. З якім імпэтам, гумарам і крэатыўнасцю гэта рабілі каманды! У адных была агароджа ў выглядзе рыбацкай сеткі з сушанай рыбай, у другіх – піраміда з чыгуноў, вазы ў выглядзе рыбкі з блішчастай луской, у трэціх – на сямейным плакаце партрэт бацькі – вядомага на ўсё Соміна аматара рыбнай лоўлі і жартаўніка, што ад смеху жываты балелі… Члены трох каманд былі ў майках, са спецыяльнымі выразамі тыпу «Я люблю Соміна», ці з назвамі каманд: «Уха-ха», «Просто уха», «Сідзебскія & Ф»… А пах які плыў над возерам!
Забягаючы наперад, скажу, што пераможцам стала каманда нашчадкаў сям’і Фёдара Капыціча ў складзе сыноў-багатыроў і ўнука «Сідзебскія & Ф». Другое месца падзялілі каманды «Камароўка» з Мілеек і каманда «Уха-ха!» з Горталя. Трэцяе месца прысуджана астатнім камандам: «Просто уха», «Заброд! Всегда вперед!», «Молодёжная уха» і каманда «Привал рыбака» з Горталя.
Возера спакон вякоў цешыць рыбаю розных відаў, найбольш удалыя рыбакі тут лавілі вялізных самоў у два пуды. Вадзіліся ракі, якіх хлопцы лавілі рукамі… Каманды-пераможцы, якія спаборнічалі ў лоўлі рыбы, таксама былі адзначаны дыпломамі і падарункамі. У гэтай намінацыі роўных не было камандзе «Просто уха». Быў падведзены конкурс дзіцячага малюнка «Лавіся, рыбка, маленькая і вялікая…»
Прывітальнае слова давалася на свяце старшыні раённага Савета дэпутатаў Аляксандру Сароку, які, дарэчы, і сам заўзяты рыбак, старшыні Целяханскага сельскага Савета Аксане Мялік, Валянціну Абрамчуку, нераўнадушнаму выхадцу вёскі, прадстаўніку ААТ «Горталь» Таццяне Куцко, прадстаўніку байк-клуба Мікалаю Малінчыку, выхадцу в. Соміна, які з байкерамі арганізавалі дабрачынны збор сродкаў для хворага дзіцяці са Слоніма, дзе кожная сабраная капеечка – гэта надзея на жыццё маленькаму Дзмітрыю.
Дзяцей на свяце бясплатна каталі байкеры і частавалі поп-корнам. «Дзякуючы святу «Сомінская юшка сабірае сяброў», нарадзілася добрая традыцыя, сустракаюцца землякі, дэманструецца творчасць і таленты вяскоўцаў, а самае галоўнае – захоўваецца сувязь пакален
Самая смачная «работа» была ў журы.
няў», – падкрэслівала Аксана Мялік. Яна дзякавала сомінцам за адданасць сваёй вёсцы, свайму роднаму куточку. Блаславіў Сомінскі край айцец Мікалай, настаяцель Выганашчанскага і Гортальскага храмаў. Старшыня райсавета Аляксандр Сарока выказаў спадзяванне, што свята стане брэндавым мерапрыемствам гэтага краю. Дзякуючы старасце вёскі Галіне Куцко, нераўнадушным спонсарам, якія прыклалі руку да арганізацыі свята і са сваіх кішэнь падрыхтавалі ўсім годныя падарункі, брэндаваму святу быць.
Артыстам у касцюмах было асабліва няпроста пад спякотным сонцам, але канцэрты былі на славу, з высокім градусам эмоцый. З цудоўнай канцэртнай праграмай выступіў перад сомінцамі і гасцямі народны калектыў «Іванічы». Потым радавалі канцэртнымі нумарамі выхадцы з Соміна: паэтка Марыя Купрыянчык, спявала вясёлую жартоўную песню стараста вёскі Горталь Валянціна Якімовіч, бурныя апладысменты сыпалі ў адрас аматарскага калектыву «Ліра» Гортальскага СДК, целяханскіх баяністаў і многіх-многіх іншых спевакоў і спявачак, як юных, так і ва ўзросце.
На свяце былі арганізаваны выстаўка-продаж народных умельцаў, карцінная галерэя Целяханскай дзіцячай школы мастацтваў, прадавалася марожанае на вагу ў хрумсткіх ражках ад прыватнікаў. Шашлыкі, сокі і іншыя смакі – ад Целяханскага філіяла Івацэвіцкага райста. Бяспройгрышная латарэя для дзяцей была арганізавана камандай Івацэвіцкага райаддзела МНС. Жадаючыя гулялі ў валейбол і футбол. Вечарам была дыскатэка і феерверк.
…«Любі Соміна, як любіў яго я», – такі выраз увекавечаны на помніку аднаго з жыхароў гэтай унікальнай вёскі. Прызнанне ў любові ад мужчыны з шырокай усмешкай стала натхняльным імпульсам для сомінцаў. Яны на першай сомінскай юшцы далі слова пабудаваць капліцу на могілках, а сёлета ўжо сцены маленькага храма высяцца, і залаты купал, зроблены на сродкі Уладзіміра Абрамчука, саліста групы «Партызан FM», чакае свайго часу, каб зазіхацець на ўсю вёску. А ў планах сомінцаў!.. Але гэта ўжо будзе новая гісторыя, пра якую абавязкова яшчэ раскажам.
Валянціна БОБРЫК. Фота Валерыя МІСКЕВІЧА.